7 CZERWCA, W NAJBLIŻSZĄ NIEDZIELĘ,
Uroczystość TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ
Obchodzimy XIII Święto Dziękczynienia
*Msze święte tradycyjnie o 8, 10, 12 i 17.
*Przed mszami będziemy uczyć się
nowej pieśni do naszego Patrona:
O dobry Boże, błogosław nam!
SŁOWA PIEŚNI - pod Ogłoszeniami.
*
*ODWOŁANIE DYSPENSY OD NIEDZIELNYCH MSZY ŚWIĘTYCH*
DNIA 29. MAJA 2020 R. Kardynał Kazimierz Nycz
odwołał dyspensę - w Jego Słowie do diecezjan czytamy:
"Po dwóch i pół miesiąca obostrzeń sanitarnych
możemy wreszcie wrócić do uczestnictwa w Eucharystii,
która jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego (...)
Z uwagi na złagodzone rygory na czas epidemii,
odwołuję dyspensę z dnia 26 marca 2020 r."
*CAŁY KOMUNIKAT znajdziecie pod Ogłoszeniami.
*
Z RADOŚCIĄ WITAMY WRACAJĄCYCH NA MSZE ŚWIĘTE
PARAFIAN i PRZYJACIÓŁ NASZEJ PARAFII.
Czekamy z niecierpliwością na wszystkich,
którzy jeszcze wahają się z powrotem do kościoła.
Od dn. 30 maja 2020 r.
ZNIESIONY ZOSTAJE LIMIT WIERNYCH
na Mszach świętych we wszystkich kościołach.
ZADBAJMY WSPÓLNIE O NASZE BEZPIECZEŃSTWO
Przepisy sanitarne nadal OBLIGUJĄ NAS
do zachowania bezpiecznego dystansu 2m
oraz noszenia maseczek w kościele.
*Przyjmujemy Komunię Świętą na rękę i spożywamy
w obecności kapłana - tylko wtedy zdejmujemy maseczki.
*
*OSTATNIE POŻEGNANIE*
W środę 3. czerwca pożegnaliśmy
+ KAMILA PERZYNY ze Stachowa, lat 21.
*Zapraszamy na wspólną modlitwę w Jego intencji.
Msze o zbawienie Jego duszy będą odprawiane
codziennie wieczorem do środy 10. czerwca włącznie.
*Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie!
*
KANCELARIA PARAFIALNA DZIAŁA JUŻ NORMALNIE!
Ks. Proboszcz przyjmuje
w poniedziałki, środy i piątki
w godz. 16.00 - 17.45
Tel. do ks. Proboszcza: +48 22 756 16 48
*
W SOBOTĘ 30. MAJA BYŁY ŚWIĘCENIA KAPŁAŃSKIE
W Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie,
odbyły się święcenia kapłańskie diakonów WMSD i RM.
Polecajmy naszych nowych 20 kapłanów w modlitwach!
Z radością informujemy, że w ich gronie
znalazł się neoprezbiter z Tarczyna. Co o Nim wiemy?
Ks. Grzegorz Perzyna ma 31 lat. To magister inżynier technologii
żywności i żywienia człowieka. Absolwent SGGW w Warszawie.
Po studiach pracował w branży spożywczej.
Pracę rozpocznie w Parafii Maryi, Matki Kościoła
w Otrębusach, w dekanacie brwinowskim.
*WIĘCEJ o tym wydarzeniu - pod Ogłoszeniami.
*
31 MAJA, w niedzielę, była
Uroczystość ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
*
5 czerwca 2020, I PIĄTEK MIESIACA
Wspomnienie św. Bonifacego, biskupa i męczennika
17.oo Koronka do Miłosierdzia Bożego
i także od 17.oo - comiesięczna SPOWIEDŹ
Między 17.oo, a 18.oo będzie czas cichej adoracji
18.00 msza do SERCA JEZUSOWEGO
NABOŻEŃSTWO CZERWCOWE - po mszy wieczornej.
*
W TYM TYGODNIU W LITURGII
7 czerwca 2020, niedziela,
Uroczystość TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ
*Ewangelię znajdziecie pod Ogłoszeniami.
(1) Tego dnia obchodzimy XIII Święto Dziękczynienia
(2) Msze święte o 8, 10, 12 i 17. O 11.30 Różaniec.
*Wszystkie msze będą tego dnia z organami.
(3) Po Sumie o 12.oo zapraszamy na adorację Pana Jezusa
w Najświętszym Sakramencie z racji I niedzieli miesiąca.
(4) NABOŻEŃSTWO DO SERCA BOŻEGO - po mszy wieczornej.
(5) Zakończył się Okres Wielkanocny.
PAMIĘTAJMY O OBOWIĄZKU SPOWIEDZI i KOMUNII ŚWIĘTEJ!
(6) SPOWIEDŹ - w tygodniu przed mszami,
a w niedziele przed i w trakcie Eucharystii
(7) Jest wiele wolnych intencji mszalnych.
Zachęcamy do zamawiania mszy świętych.
(8) Dziękujemy za Waszą troskę o potrzeby materialne
naszej parafii i za wpłaty na konto bankowe.
(9) Dziękujemy również za Wasze ofiary do puszki dla organisty
na prowadzenie tej strony i jako wsparcie jego pracy w kościele.
*Każda Wasza pomoc jest nieoceniona wobec ograniczonych
środków finansowych parafii. Bóg zapłać wszystkim Ofiarodawcom!
*
*Zachęcamy do udziału w nabożeństwach
do Najświętszego Serca Pana Jezusa!
NABOŻEŃSTWO DO SERCA BOŻEGO przez cały czerwiec:
-w niedziele - PO NOWEMU - po mszy o 17.oo!
-w tygodniu - po mszy o 18.oo
*
ZAPRASZAMY NA MSZE ŚWIĘTE TAKŻE W TYGODNIU!
*CODZIENNIE OD PONIEDZIAŁKU DO SOBOTY W CZERWCU
SĄ 2 MSZE ŚWIĘTE o 8.oo i 18.oo.
*
MSZA GREGORIAŃSKA ZA + WALDEMARA PANUŚ
Od 8 czerwca będziemy codziennie polecać Bogu
św. p. Waldemara Panuś we mszy gregoriańskiej.
*Pokój Jego duszy!
*
8 czerwca, w poniedziałek,
Wspomnienie św. Jadwigi Królowej
*
10 czerwca, w środę,
na mszy wieczornej NOWENNA DO MATKI BOŻEJ
*
11 czerwca 2020, czwartek,
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
*W BOŻE CIAŁO msze święte o 8, 10, 12 i 17
Na każdej mszy krótkie Nabożeństwo adoracyjne,
a na Sumie o 12.oo dodatkowo odbędzie się
symboliczna procesja wokół kościoła.
*Pamiętajmy o zachowaniu bezpiecznego odstępu!
*
Uroczystość I ROCZNICY KOMUNII ŚWIĘTEJ
planowana na Boże Ciało (tj. 11 .CZERWCA)
została odwołana. *Zachęcamy Rodziców i Dzieci
do prywatnego przeżycia pamiątki Komunii Świętej
na jednej z 4 mszy świętych tego dnia.
*
12 czerwca, w piątek, wspominamy
błogosławionych męczenników
Antoniego Juliana Nowowiejskiego, biskupa, i Towarzyszy,
oraz Ludwika Rocha Gietyngiera i Maksymiliana Binkiewicza,
kapłanów i Towarzyszy
*
13 czerwca, w sobotę,
wspomniamy Patrona rzeczy zagubionych,
św. Antoniego z Padwy, kapłana i doktora Kościoła
*WIĘCEJ O ŚWIĘTYM - pod Ogłoszeniami
*
14 czerwca 2020
Jedenasta Niedziela zwykła
*Zapraszamy na Eucharystię o 8, 10, 12 i 17.
*
Uroczystość I KOMUNII ŚWIĘTEJ
odbędzie się w SOBOTĘ 4. LIPCA b.r.
w trzech turach na mszach świętych
o godz. 8.oo, 10.oo i 12.oo.
*
*POZOSTAŁE OGŁOSZENIA*
„ZRANIENI W KOŚCIELE”
to telefon zaufania 800 280 900
i katolickie środowisko wsparcia
dla osób dotkniętych przemocą seksualną w Kościele
Więcej informacji na www.zranieni.info
*
CZYTAJ BIBLIĘ NIE TYLKO W TYGODNIU BIBLIJNYM!
W TYM TYGODNIU 3 ODC. O CUDACH STAREGO TESTAMENTU
Zachęcamy Was do codziennej lektury Pisma Świętego
i naszego cyklu artykułów pod ogłoszeniami pt.
ABC BIBLII: Czytaj Biblię, aby wiedzieć, w co wierzysz!
*
PLANY REMONTOWE i DŁUGI NASZEJ PARAFII
Czekamy z niecierpliwością na prace wykończeniowe
firmy p. Dawidczyka przy naszych pięknych
drzwiach wejściowych. Mimo sporych opóźnień jesteśmy pewni,
że efekt końcowy będzie równie piękny, co same drzwi.
Serdecznie dziękujemy firmie p. Dawidczyka,
naszym Sponsorom i parafianom, którzy na ten cel
złożyli 5 300 zł. Pozostały dług to 4 700 zł.
Dzięki naszemu hojnemu Sponsorowi w tym roku w planie
jest wykonanie ołtarza i ambony. Bóg zapłać za ofiarność!
*
APEL O REGULARNĄ POMOC W UTRZYMANIU NASZEJ PARAFII
Dziękujemy za Wasze dotychczasowe wsparcie.
Utrzymujemy się głównie z Waszych datków,
więc Wasza pomoc oznacza być albo nie być naszej wspólnoty.
Dlatego - jeśli to możliwe - prosimy wszystkich Parafian,
o pomoc w regulowaniu bieżących zobowiązań parafii.
Liczymy na Wasze zrozumienie i wsparcie. Bóg zapłać Ofiarodawcom!
Prosimy o zaznaczanie, czy przelewy dotyczą tzw. tacy,
czy jest to ofiara za intencję mszy, remont itd.
NUMER KONTA NASZEJ PARAFII:
B.S. Lesznowola
03 8022 0000 0009 2542 2001 0001
*
ZACHĘCAMY DO NABYWANIA PRASY KATOLICKIEJ
w wersji papierowej, jak i tańszej - elektronicznej.
Polecamy Waszej uwadze prasę katolicką dostępną
w tańszych wydaniach on-line:
(1) Tygodnik Idziemy: https://eprasa.pl/news/idziemy
(2) Miesięcznik Różaniec:
https://sklep.loretanki.pl/641-rozaniec-2020
(3) Gość Niedzielny:
http://sklep.gosc.pl/kategoria-produktu/
e-book/gn-e-wydanie/
*
MROKÓW POMAGA W CZASIE EPIDEMII!
Mamy dla Was trzy pomysły - zachęcamy Was
(1) do wsparcia dwóch nowych charytatywnych akcji Caritasu:
#Pomoc dla Seniora i #Wdzięczni Medykom
Szczegóły obu akcji na stronie: https://caritas.pl/
(2) Szpital św. Anny w Piasecznie prosi nas o pomoc.
Potrzebne są środki na dodatkowy sprzęt specjalistyczny
oraz sprzęt ochronny dla personelu. Liczy się każda złotówka.
Konto szpitala nr 94 1750 1064 0000 0000 3381 2086
w tytule przelewu należy wpisać:
„LECZ MY RAZEM – Piaseczno” oraz adres e-mail darczyńcy.
(3) Papież Franciszek wyznaczył Papieskie Dzieła Misyjne
do koordynowania pomocy duchowej i materialnej
dla krajów misyjnych dotkniętych koronawirusem.
W tym celu trwa zbiórka środków, które trafią do papieża
i zostaną rozdysponowane potrzebującym na całym świecie:
https://www.katolikwspiera.pl/apel-papieza-franciszka-o-pomoc.html
Wszystkim Ofiarodawcom serdecznie dziękujemy!
*
Oglądaj WIADOMOŚCI Z ŻYCIA KOŚCIOŁA online:
https://www.tvp.info/24536819/program-kosciol-z-bliska
*
I TY MOŻESZ POMÓC!
CARITAS prowadzi akcje pomocowe
Wesprzyj działalność serwisu UratujeCie.pl
SMSem o treści WSPIERAM na numer
72 052 (koszt 2,46 zł z VAT)
Szczegóły aktualnych zbiórek znajdziecie na stronie:
https://uratujecie.pl/
*
Wszystkim Parafianom, Przyjaciołom i Gościom
życzymy błogosławionego tygodnia
za wstawiennictwem naszego Patrona:
*ŚWIĘTY STANISŁAWIE KOSTKO, módl się za nami!
Ewangelia (J 3, 16-18)
Bóg posłał swego Syna na świat,
aby świat został zbawiony
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
„Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego”.
1. O, dobry Boże, błogosław nam,
przez Stasia Kostki świętości dar,
*
Którym za życia krótkiego dni
był napełniony i służył Ci!
2. Na Stanisława zasługi zważ,
On czcił Maryję, Jej trzymał straż.
*
Niech dopomaga w dojściu do bram,
gdzie na nasz czeka Maria i Pan!
3. Pragniemy sławić gorliwość Twą,
i uczynkami pomnażać ją.
*
A Ty, mrokowski Patronie nasz,
miłością, zdrowiem, łaskami darz!
4. Naszą parafię w opiece miej,
o Stanisławie, pomagaj jej,
*
By tu w Mrokowie, wśród krętych dróg,
- z Twoją pomocą - królował Bóg! (x2)
*Słowa - organista
*Melodia - Adam Kowalski
*Tekst inspirowany śpiewem do patrona Warszawy,
oraz uzdrowienia z epidemii - błog. Władysława z Gielniowa.
Słowo Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego,
kard. Kazimierza Nycza
w związku ze złagodzeniem
ograniczeń dotyczących kultu religijnego
Od 30 maja br. obowiązywać będą nowe przepisy dotyczące wielu dziedzin życia, w tym kultu religijnego, w czasie pandemii COVID 19. Po dwóch i pół miesiąca obostrzeń sanitarnych możemy wreszcie wrócić do uczestnictwa w Eucharystii, która jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego. Bez Eucharystii, szczególnie sprawowanej w Dzień Pański – Niedzielę, nie możemy w pełni żyć jako chrześcijanie. W czasie ścisłych restrykcji, kiedy wiele osób uczestniczyło we Mszy św. duchowo poprzez transmisje telewizyjne i internetowe, doświadczyliśmy głodu Eucharystii przeżywanej we wspólnotach wiary.
Uświadomiliśmy sobie, że taka forma uczestnictwa we Mszy św. jest formą zastępczą, uprawnioną w nadzwyczajnych sytuacjach. Od najbliższej soboty będziemy mogli powrócić do zwyczajnych form praktyk religijnych. Zachęcam więc do powrotu do naszych świątyń parafialnych.
W związku z tym księży proboszczów proszę też o roztropność odnośnie do transmisji telewizyjnych i internetowych Mszy świętych. Wydaje się, że Msze święte dla chorych, transmitowane w mediach przed pandemią, wystarczająco zaspokoją potrzeby wiernych w nowej sytuacji.
Z uwagi na złagodzone rygory na czas epidemii, odwołuję dyspensę z dnia 26 marca 2020 r. Wracamy do zwykłych zasad, obowiązujących w prawie kościelnym, na mocy których od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy św. zwolnione są osoby w podeszłym wieku, osoby z objawami infekcji lub mające wskazania władz sanitarnych (na przykład pozostające w kwarantannie) oraz osoby sprawujące opiekę nad chorymi i niepełnosprawnymi, co w niektórych przypadkach uniemożliwia im udział w niedzielnej Eucharystii.
Obecne możliwości pozwalają już na planowanie – nawet jeszcze przed wakacjami – w porozumieniu z rodzicami dzieci i młodzieży – uroczystości bierzmowania i Komunii św. W parafiach możliwa też jest praca z grupami duszpasterskimi, do czego z serca zachęcam zarówno duchownych jak i świeckich.
Przypominam wszystkim wiernym o obowiązku przystąpienia do wielkanocnej Komunii św. Okres ten kończy się 7 czerwca br., w Uroczystość Trójcy Świętej. Wiąże się z tym sakramentalna spowiedź, którą należy odbyć nawet jeśli w czasie pandemii wyrażaliśmy doskonały żal oczyszczający z grzechów ciężkich. Bardzo proszę wszystkie parafie o umożliwienie w najbliższych dniach spowiedzi św. wszystkim wiernym oraz o upowszechnienie informacji o czasie sprawowania sakramentu pokuty i pojednania.
Choć restrykcje łagodnieją, groźna epidemia trwa nadal. Bardzo proszę o odpowiedzialne zachowania zwłaszcza w zgromadzeniach liturgicznych, o stosowanie maseczek, zachowywanie higieny i wszystkich obowiązujących zasad w miejscach kultu. Podczas pandemii preferowane jest przyjmowanie Komunii św. na rękę. Mimo to duszpasterze nie powinni odmawiać możliwości udzielania Najświętszego Sakramentu do ust, z zachowaniem przepisów higienicznych. Proszę o godne zorganizowanie udzielania Komunii św. w obu formach, z właściwym ich rozdzieleniem.
Nowe przepisy dotyczące sprawowania kultu w czasie pandemii pozwalają na zorganizowanie procesji Bożego Ciała, chociaż w zredukowanej formie. W związku z tym, proszę Księży Proboszczów, by kierując się roztropnością zorganizowali na terenie kościelnym procesję do czterech ołtarzy, z zachowaniem aktualnie obowiązujących przepisów.
Pragnę podziękować wszystkim wiernym za troskę o ludzi dotkniętych wirusem, za szlachetne zachowania w czasie epidemii, które były wyrazem odpowiedzialności za innych, zwłaszcza najsłabszych. Szczególne słowa podziękowania kieruję do służby zdrowia. Tylu wiernych dawało przykład autentycznej wiary, która przejawia się w dziełach miłości, szczególnie wobec ludzi najbardziej potrzebujących pomocy.
† Kazimierz Kardynał Nycz
Arcybiskup Metropolita Warszawski
Warszawa, 29 maja 2020 roku
ŹRÓDŁO:
https://archidiecezja.warszawa.pl/aktualnosci/slowo-arcybiskupa-metropolity-warszawskiego-wierni/
W pewnym momencie obecność Boża przeniknęła moją całą istotę, umysł mój został dziwnie oświecony w poznaniu Jego Istoty; przypuścił mnie [Bóg] do poznania swego życia wewnętrznego. Widziałam w duchu Trzy Osoby Boskie, ale jedna Ich Istota. On jest sam, jeden, jedyny, ale w trzech Osobach, ani mniejsza, ani większa jedna z Nich ani w piękności, ani w świętości nie ma różnicy, bo jedno są. Jedno, absolutnie jedno są.
Miłość Jego przeniosła mnie w to poznanie i złączyła mnie ze sobą. Kiedy byłam złączona z jedną [Osobą Boską], to także byłam złączona z drugą i trzecią [Osobą Boską], tak że, jak się łączymy z jedną, przez to samo łączymy się z tymi dwiema Osobami tak samo jak z jedną. Jedna ich jest wola, jeden Bóg, chociaż w Osobach Troisty. Kiedy się duszy udziela jedna z trzech Osób, to mocą tej jednej woli jest złączona z trzema Osobami i jest zalana szczęściem, które spływa z Trójcy Przenajświętszej; tym szczęściem karmią się święci. Szczęście, jakie tryska z Trójcy Przenajświętszej, uszczęśliwia wszystko, co jest stworzone; tryska życie, które ożywia i daje wszelkie życie, które z Niego bierze początek.
ŹRÓDŁO i WIĘCEJ CYTATÓW O TRÓJCY ŚWIĘTEJ na stronie:
https://www.pch24.pl/10-cytatow-o-trojcy-swietej--ktore-musisz-znac,60513,i.html#ixzz6OQqX0Hjz
„Święto Pięćdziesiątnicy odnawia świadomość, że przebywa w nas ożywiająca obecność Ducha Świętego. Daje On także i nam odwagę, by wyjść poza mury obronne naszych «wieczerników», nie spoczywając w spokojnym życiu i nie zamykając się w jałowych nawykach”. Słowa te Papież skierował do wiernych w rozważaniu przed modlitwą „Regina coeli”, którą, po przerwie spowodowanej zamknięciem placu św. Piotra z powodu koronawirusa, odmówił z okna Pałacu Apostolskiego. Plac wypełniło wielu wiernych.
Przypominając słowa zmartwychwstałego Jezusa skierowane do uczniów: „Pokój wam” Franciszek podkreślił, że są one czymś więcej niż tylko pozdrowieniem. Niosą one ze sobą także pojednanie i przebaczenie. Po nich Jezus powierza uczniom misję głoszenia, gdyż radości zmartwychwstania nie można zatrzymywać dla siebie. Aby ich wzmocnić obdarza ich darem Ducha Świętego.
Bojaźń Boża to pewność Bożego miłosierdzia i dobroci
„I właśnie w celu ożywienia misji, Jezus daje Apostołom swojego Ducha: «Tchnął na nich i powiedział im: ‘Weźmijcie Ducha Świętego’» (w. 22). Duch Święty jest ogniem, który pali grzechy i tworzy nowych mężczyzn i kobiety; jest ogniem miłości, z którym uczniowie mogą «podpalić świat», tej miłości czułości, która preferuje maluczkich, ubogich, wykluczonych... – powiedział Ojciec Święty
W sakramentach chrztu i bierzmowania otrzymaliśmy Ducha Świętego z Jego darami: mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy, pobożności, bojaźni Bożej. Ten ostatni dar – bojaźni Bożej – jest dokładnie przeciwieństwem bojaźni, która wcześniej sparaliżowała uczniów: jest to umiłowanie Pana, to pewność Jego miłosierdzia i dobroci, to ufność, że możemy iść w kierunku wskazanym przez Niego, nigdy nie zatracając Jego obecności i wsparcia.“
Źródło:
https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2020-05/papiez-franciszek-regina-coeli-zeslanie-ducha-swietego.html
„Od Abrahama uczmy się modlitwy z wiarą, słuchania Pana, podążania za Nim, dialogowania oraz dyskutowania” – powiedział Papież podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. W centrum katechezy na temat modlitwy Franciszek postawił postać Abrahama jako odważnego człowieka, który zawierzył obietnicy Boga. Wyruszył z ziemi rodzinnej w nieznane, w stronę nowej przyszłości. Wsłuchał się w głos Boga i pozwolił się jemu prowadzić.
Ojciec Święty określił Abrahama jako człowieka słowa, które pragnie zrealizować się w życiu. Stąd może być ono rozumiane jako powołanie, jako miejsce, w którym wypełnia się obietnica. Abraham uwierzył obietnicy. Uwierzył i poszedł za wezwaniem, chociaż nie wiedział dokąd idzie. W jego życiu wiara staje się historią.
Papież – czy mamy doświadczenie Boga żywego?
„Bóg jest już postrzegany nie tylko w zjawiskach kosmicznych, jako Bóg daleki, który może wzbudzać przerażenie. Bóg Abrahama staje się «moim Bogiem», Bogiem mojej osobistej historii, który prowadzi moje kroki, który mnie nie opuszcza; Bogiem moich dni, towarzyszem moich wydarzeń; Bogiem Opatrzności – podkreślił Papież. – Pytam samego siebie i was: czy mamy to doświadczenie Boga, «mojego Boga», Boga, który nam towarzyszy, Boga mojej osobistej historii, Boga, który kieruje moimi krokami, który mnie nie opuszcza, Boga moich dni? Czy mamy to doświadczenie? Pomyślmy o tym trochę…“
Ojciec Święty zaznaczył, że w historii duchowości piękne świadectwo tego doświadczenia Boga dał chociażby Blaise Pascal, który zapisał dokładną datę, kiedy doznał jego bliskiej i żywej obecności. Nie był to Bóg abstrakcyjny lub Bóg kosmiczny. To był Bóg konkretnej osoby, wezwania, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba… Bóg, który jest pewnością, uczuciem i radością.
Abraham staje się domownikiem Boga, zdolnym do dyskutowania z Nim, ale zawsze wiernym. Aż po najwyższą próbę, kiedy Bóg żąda od niego, aby złożył w ofierze swego syna Izaaka, syna który urodził się w starości, jedynego dziedzica. Abraham wówczas przeżywa swoją wiarę jako dramat, jak chodzenie po omacku w nocy, pod niebem, tym razem bez gwiazd. To często zdarza się również nam, kiedy chodzimy w ciemności, jedynie z wiarą w sercu.
Papież – uczmy się rozmawiać z Bogiem w prawdzie
„Nie bójmy się dyskutować z Bogiem; powiem tu rzecz, która może wydać się herezją. Tyle razy słyszałem ludzi, którzy mi mówili: «Ojcze, przydarzyło mi się, że rozgniewałem się na Boga» - «Ale miałeś odwagę rozgniewać się na Niego?» - «Tak, rozgniewałem się!». Ale to jest również forma modlitwy, ponieważ tylko dziecko jest zdolne rozgniewać się na tatę i potem spotkać się z nim ponownie – zauważył Franciszek.
Uczmy się od Abrahama modlitwy z wiarą, dialogowania, dyskutowania, ale zawsze będąc gotowymi na przyjęcie Słowa Bożego i wprowadzania go w życie. Uczmy się rozmawiać z Bogiem jak dziecko ze swoim tatą; słuchać go, odpowiadać, dyskutować. Ale w przejrzysty sposób, jak dziecko z tatą. Tak właśnie Abraham uczy nas się modlić.“
Źródło:
https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2020-06/papiez-audiencja-3-czerwca.html
W miesiącu czerwcu Papież prosi, aby szczególną modlitwą otoczyć ludzi cierpiących z powodu różnych pandemii, w tym takich jak wojny czy głód. Intencja został przekazana przez Światową Sieć Modlitwy Papieża.
Co możemy zrobić? Jak możemy nie popaść w obojętność? – pyta Franciszek. Wskazuje na drogę wyjścia: jest nią współczucie. To jest najlepsza pomoc, jaką możemy zaoferować naszą modlitwą i życiem, tym, którzy cierpią przybliżając do Serca Jezusa, aby On mógł przemienić ich życie.
Papież – Serce Jezusa przygarnia wszystkich
„Wiele osób cierpi z powodu poważnych trudności, których doświadczają. Możemy im pomóc, towarzysząc im w drodze z pełnym współczuciem, które zmienia życie osób. I przybliża ich do Serca Chrystusa, który przyjmuje nas wszystkich w rewolucji czułości. Módlmy się, aby ci, którzy cierpią, znaleźli drogi życia, pozwalające dotknąć się Sercu Jezusa.“
Źródło:
https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2020-06/papiez-franciszek-intencja-na-czerwiec.html
"To nie ksiądz dostaje parafię, ale raczej parafia księdza, aby był w niej pasterzem, służył ludowi Bożemu i go prowadził" - przypomniał dziś kard. Kazimierz Nycz nowym proboszczom obejmującym 7 parafii Archidiecezji Warszawskiej.
Nowym proboszczom i parafiom do których zostali posłani, metropolita warszawski życzył “błogosławionego początku”. Wyraził też nadzieję, że “wiele zacznie się dziać od ich przyjścia” i wiele nowych osób zaangażuje się w to dzieło.
– Przychodząc do parafii miejcie świadomość, że to jest ważny dzień dla was ale i dla parafian. Wiele będzie zależało od was, ale nie wszystko – mówił kard. Nycz wskazując na rolę świeckich w parafii, umiejętność współpracy z nimi i podmiotowego ich traktowania. – W imię tego, że wszyscy jesteśmy Kościołem, wszyscy uczestniczymy w powszechnym kapłaństwie a my również w kapłaństwie służebnym wynikającym z sakramentu święceń – wyjaśniał.
Kard. Nycz zwrócił też uwagę nowym proboszczom, że ich posłanie na parafie odbywa się dokładnie 41 lat po Mszy św. jaką Jan Paweł II sprawował w wigilię Zesłania Ducha Świętego na placu Zwycięstwa (obecnie: Piłsudskiego) na rozpoczęcie I pielgrzymki do Polski. – Pamiętamy, co się potem wydarzyło w Polsce, ale też w wymiarze Europy i świata. Zaczął się nowy etap pontyfikatu i historii Kościoła – wspominał metropolita warszawski.
– W waszym życiu też zaczyna się coś nowego, przejście od zadań wikariusza do obowiązków proboszcza, albo przejście z parafii, którą się kierowało i służyło ludziom na parafię inną, większą, jest to jakiś nowy początek – mówił kard. Nycz zwracając się do nowych proboszczów.
Księża złożyli wyznanie wiary przed swoim biskupem oraz złożyli przysięgę związaną z objęciem urzędu proboszcza i podpisali wymagane prawem dokumenty.
ŹRÓDŁO:
https://archidiecezja.warszawa.pl/aktualnosci/kard-nycz-do-nowych-proboszczow-wiele-bedzie-zalezalo-od-was-ale-nie-wszystko/
SZCZEGÓŁY ZMIAN PERSONALNYCH:
https://archidiecezja.warszawa.pl/aktualnosci/zmiany-proboszczow-w-archidiecezji-warszawskiej2020-2/
Do tej pory o Wyszyńskim pisano, wysuwając na pierwszy plan jego dokonania polityczne. Przy takim ujęciu łatwo jednak utracić istotę jego biskupiej posługi. W najnowszej biografii Prymas przedstawiony został przede wszystkim jako duszpasterz - pisze w swojej recenzji Rafał Kowalczyk
Dotychczas ukazało się kilka wartościowych opracowań, które traktują o życiu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Lektury skądinąd bardzo pożyteczne i rzetelnie opracowane, jednak dla przeciętnego czytelnika, chcącego sprawnie, choć nie pobieżnie zapoznać się z postacią Prymasa, są zbyt hermetyczne.
Są to bowiem pełnoprawne opracowania naukowe lub aspirujące do takich, a to z kolei pociąga za sobą pewne konsekwencje. Nawet jeśli ich warstwa językowa jest bardziej przystępna, czytelnik musi się liczyć z zawartym w nich ciężarem aparatu naukowego, a jest to ciężar niemały. I to dosłownie, bo każda z tych pozycji liczy sobie czterysta i więcej stron.
W dzisiejszych czasach rzeczywistość wymaga od nas sprawnego zdobywania informacji wypadałoby więc pokusić się również o opracowania lżejszego kalibru, takie które da się przyswoić w krótkim czasie. Powstaje jednak pytanie: czy w wypadku człowieka tego formatu i, co nie jest bez znaczenia, o tak charakterystycznym etosie pracy, można w ogóle próbować napisać coś co nie będzie zniechęcało rozmiarem?
Autorzy najnowszej biografii Stefana Wyszyńskiego podjęli się tego trudnego zadania, a efekt jest tym bardziej imponujący, jeśli weźmiemy pod uwagę bazę źródłową tej pracy, a także ambicję uzupełnienia wizerunku Prymasa Tysiąclecia. Należy podkreślić, że założenie to zostało rzeczywiście spełnione.
Zasadniczym problemem przy tego typu pracy jest konieczność stworzenia pewnej narracji, ustalenie akcentów, tak by móc poświęcić odpowiednią ilość uwagi poszczególnym aspektom życia bohatera. I tak, w najnowszej biografii Prymas przedstawiony został przede wszystkim jako, co wydawałoby się przecież tak oczywiste, duszpasterz.
Do tej pory o Wyszyńskim pisano, wysuwając na pierwszy plan jego dokonania polityczne. Przy takim ujęciu łatwo jednak utracić istotę jego biskupiej posługi. A przecież gdyby choć pobieżnie przejrzeć jego zapiski (Pro Memoria, przyp. red.) jasno z nich wynika, w jakich proporcjach rozkładało się codzienne życie Prymasa. Były to właśnie przede wszystkim obowiązki duszpasterskie. Pod tym względem formuła pracy przypomina więc rzeczywisty „rozkład dnia”, a co za tym idzie prawdopodobnie myśli i wysiłków kardynała Wyszyńskiego.
Równie wartościowym jest przedstawienie Prymasa jako człowieka Kościoła Powszechnego. Przy roli, którą odegrał w historii Polski, zrozumiałe jest, że dotychczas skupiano się na jego działalności wewnątrz kraju lub poza granicami, ale wciąż w ścisłym powiązaniu ze sprawami Kościoła w PRL. Z wyłączeniem jego działalności podczas Soboru Watykańskiego II, ten aspekt jego życia wydawał się dotychczas jeśli nie pomijany, to na pewno traktowany z mniejszą uwagą.
Autorzy zwrócili również uwagę na niebagatelną rolę, jaką odgrywał Wyszyński w Kościele Europy Środkowo-Wschodniej, a więc po „naszej” stronie Żelaznej Kurtyny. Ze względów technicznych, zarówno w związku z objętością pracy jak i zważywszy na fakt, że ogromna część materiałów archiwalnych w tej dziedzinie wciąż jest nieopracowania lub wręcz niedostępna dla historyków, oczywistym jest zaledwie zasygnalizowanie tematu. Autorom jednak należy poczytać to za zdecydowanie rozważne posunięcie.
Wydaje się więc, że pomimo obecności w księgarniach innych opracowań dotyczących życia i działalności Prymasa Wyszyńskiego, najnowsza biografia autorstwa Beaty Mackiewicz, dr. Rafała Łatki oraz ks. prof. Dominika Zamiatały jest pozycją zdecydowanie wartą uwagi. Nie tylko bowiem jest to pozycja, na zaznajomienie się z którą wystarczy jeden spokojny wieczór, ale wnosi również świeżość nowego spojrzenia na tak wieloaspektową i niesłychanie aktywną postać jaką był kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia.
ŹRÓDŁO:
https://archidiecezja.warszawa.pl/aktualnosci/prymas-stefan-wyszynski-biografia-nowosc-wydawnicza-ipn-i-soli-deo/
Św. Antoni. Kochany w Polsce i w najróżniejszych zakątkach świata, najmocniej jednak we Włoszech, gdzie zdaje się, że swą popularnością przewyższa samą Matkę Bożą. Dowodem na to są jego figury zasypane stosem listów z prośbami o rozwiązanie problemów znacznie poważniejszych niż ten przywołany przeze mnie.
Młody zdolny
Święty zwany dziś Antonim Padewskim urodził się jako Fernando Martins de Bulhoes w 1195 r. w Portugalii, tuż przy katedrze w Lizbonie. Już u małego chłopca widać było dryg do nauki; jako młodzieniec wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna w Coimbrze, w którym pilnie studiował dzieła Ojców Kościoła i w 1219 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pewnie na zawsze pozostałby u augustianów, którzy wróżyli mu wielką karierę, gdyby nie spotkanie z pięcioma braćmi mniejszymi, towarzyszami św. Franciszka, zmierzającymi z Ewangelią do Maroka. Ich śmierć rok później z rąk muzułmanów i pogrzeb, którego świadkiem był w Coimbrze, skłoniły Antoniego do wstąpienia do Zakonu Braci Mniejszych (franciszkanów) i wyruszenia z Dobrą Nowiną śladem niedawnych męczenników do wyznawców islamu w Maroku.
Splot okoliczności
Nie dane było jednak Antoniemu głosić słowo Boże na afrykańskiej ziemi. Ledwie na niej stanął, ciężka choroba zmusiła go do odwrotu – nigdy jednak nie dotarł do swojej ojczyzny. Okręt, na którym się znajdował, w ucieczce przed sztormem zawinął do portu na Sycylii, skąd Antoni wyruszył do Asyżu. Spotkanie z samym założycielem Zakonu Braci Mniejszych, Franciszkiem, musiało wywrzeć ogromny wpływ na gorliwość Antoniego, zaraz bowiem, mianowany generalnym kaznodzieją zakonu, wyruszył w drogę, a wszędzie, dokąd dotarł, głosił tak płomienne kazania, że świątynie nie mogły pomieścić rzesz, które chciały go słuchać. Raz jednak było chyba inaczej. Tradycja mówi, że kiedy Antoni przemawiał na plaży koło Rimini, tym, co miał do powiedzenia, zainteresowanych było zaledwie kilka osób. Większą uwagę dla jego słów wykazały ryby, które wystawiły głowy z morskiej wody i słuchały kazania.
Ekspresowy święty
Wędrowny tryb życia, misyjna posługa i duchowa walka z herezją katarów, wykłady na uniwersytetach w Montpellier i Tuluzie spowodowały jednak wycieńczenie organizmu Antoniego. W 1230 r. zrzekł się wszelkich zakonnych urzędów i udał się do klasztoru w Arcelli pod Padwą. Zaledwie 35-letni Antoni zmarł 13 czerwca 1231 r. Już rok po śmierci, 30 maja 1232 r., papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych. Historia Kościoła nie zna chyba drugiego tak szybkiego procesu kanonizacyjnego. Sprawiły to zapewne świadectwa o jego darach bilokacji i czytaniu w sumieniach oraz liczne cuda dokonane za przyczyną Antoniego, m.in. przypadki przywrócenia wzroku, słuchu, mowy, uzdrowienia z paraliżu, przywrócenia funkcji odciętym kończynom, a nawet wskrzeszenia umarłych. Siedemset lat później, 16 stycznia 1946 r., papież Pius XII ogłosił św. Antoniego doktorem Kościoła.
Poszukujący serc
Jak wielką cześć odbiera i jakim zaufaniem ludzi cieszy się św. Antoni, można się przekonać, odwiedzając jego grób w bazylice w Padwie – tonie w listach z prośbami i zdjęciach osób obdarowanych za jego pośrednictwem łaskami. A wierni proszą go o pomoc w różnych sprawach: uzdrowienia z choroby, znalezienia dobrego męża czy dobrej żony, rozeznania powołania, odnalezienia wiary. Sam św. Antoni miał mawiać, że jeśli jakaś rzecz czy sprawa nie są warte poruszenia nieba i ziemi, lepiej je bez żalu porzucić. Jego największą troską było doprowadzenie ludzi do nawrócenia. Najwyraźniej zatem święty specjalista od rzeczy zagubionych jest przede wszystkim poszukiwaczem ludzkich serc, a szczerze wierzącym nie skąpi łask, które wyprasza dla nich u Boga. Świadczą o tym liczne uzdrowienia za przyczyną św. Antoniego, których doznają wierni na całym świecie. Co ciekawe, o jego wstawiennictwo proszą również wyznawcy Allaha. Ich szacunek dla św. Antoniego bierze się przypuszczalnie z faktu, że jako młodzieniec odmówił on uczestnictwa w wojnie przeciwko muzułmanom. W tym kontekście poszukiwanie pokoju i jedności w świecie może się stać kolejną „specjalizacją” św. Antoniego. Kluczy i portfeli pilnujmy lepiej sami, a sprawy niewarte poruszenia nieba i ziemi bez żalu porzućmy.
Źródło:
https://www.niedziela.pl/artykul/143178/nd/
CUDA 538.
Biblijne cuda to niezwykle wydarzenia, które można przypisać jedynie działaniu Boga. Miały one miejsce zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie. Wiele z nich stanowi świadectwo panowania Boga nad światem przyrody, podczas gdy inne są znakiem Bożej miłości i miłosierdzia.
539. Cuda ukazują działanie Boga,
który w niezwykły sposób wkracza w ziemskie sprawy. Cuda przedstawione w Nowym Testamencie mają zazwyczaj „osobisty" charakter (dotyczą konkretnej osoby), cuda starotestamentalne dotyczyły zwykle całego narodu.
*
CUDA STAREGO TESTAMENTU, cz. 3
552. Mury Jerycha.
Większość cudów starotestamentalnych wiąże się z życiem Mojżesza, Eliasza, Elizeusza i Daniela, jednak są także inne. Jedno z takich nadnaturalnych wydarzeń zostało opisane w Księdze Jozuego, w rozdziałach 5. i 6. Zamiast zaatakować Jerycho, wojsko izraelskie postępowało za Bożym nakazem i maszerowało dookoła miasta, dmąc w trąby. Po tygodniu powtarzania tej procedury Izraelici wznieśli gromki okrzyk, a mury Jerycha po prostu „padły im do stóp". Współczesne wykopaliska archeologiczne wykazały, że mury Jerycha faktycznie wywróciły się na zewnątrz - co jest bardzo dziwne, ponieważ zazwyczaj mury załamywały się do wewnątrz pod naporem atakujących
553. Runo Gedeona.
Jeszcze inny cud opisano w rozdziale 6. Księgi Sędziów. Gedeon, wybrany przez Boga na przywódcę wojsk izraelskich, prosił o znak, który wykazałby, że Bóg
naprawdę stoi po jego stronie. Położył na ziemi owcze runo i zostawił je na noc, prosząc Boga, by o świcie było ono mokre, podczas gdyziemia dookoła będzie sucha. Bóg uczynił zgodnie z prośbą Gedeona. Kolejnej nocy Gedeon ponownie położył runo na ziemi i poprosił, by pozostało ono suche, nawet jeśli ziemia dookoła będzie mokra. Bóg ponownie go wysłu-chał.
554. Karmiony przez kruki.
Zapowiedziawszy suszę, prorok Eliasz ukrył się wąwozie potoku Kerit. Pierwsza Księga Królewska w rozdziale 17. podaje, że Bóg przysyłał każdego dnia kruki, które dostarczały prorokowi chleba i mięsa, podtrzymując go przy życiu w tym ciężkim czasie.
555. Rozmnożenie mąki i oliwy.
Eliasz udał się w czasie suszy dopewnej wdowy mieszkającej w Sarepcie Sydońskiej i poprosił, by upiekła dla niego placek, lecz kobieta odpowiedziała, że wraz z synem są bliscy śmierci głodowej. Eliasz powiedział jej, by mimo wszystko upiekła mu placek, a kiedy to uczyni, jej dzban z oliwą i naczynie z mąkąnigdy się nie opróżnią. Biblia opisuje (lKrl 17, 15-16), że potem naczynia te w cudowny sposób napełniały się codziennie na nowo.
556. Wskrzeszenie syna wdowy.
Kiedy umarł syn wdowy z Sarepty, Eliasz wziął go w ramiona i zaniósł do pokoju na górze, a następnie prosił Boga: „O, Panie, Boże mój! Błagam Cię, niech duszatego dziecka wróci do niego!" (lKrl 17, 21). Bóg przywrócił chłopca do życia. Była to zapowiedź cudu, jakiego kilka wieków później miałdokonać Jezus Chrystus, wskrzeszając Łazarza (por.J 11).
557. Ogień na Górze Karmel.
Jedna z najbarwniejszych historiiStarego Testamentu została przedstawiona w rozdziale 18. PierwszejKsięgi Królewskiej. Był to pojedynek Eliasza z 450 prorokami Baala. Umieściwszy byka na ołtarzu ofiarnym na szczycie Góry Karmel, Eliasz wezwał proroków Baala, by sprowadzili z nieba ogień, który pochłonąłby tę ofiarę. Gdy im się to nie powiodło, szydził, sugerując, że być możeich bóg zasnął albo udał się na wycieczkę. Następnie Eliasz nakazał oblać byka i ołtarz czterema dzbanami wody, wystąpił na przód i odmówił krótką modlitwę: „O Panie, Boże Abrahama, Izaaka oraz Izraela! Niech dziś będzie wiadomo, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja twoim sługą...". Nagle spadł z nieba ogień i pochłonął ofiarę. Wówczas obserwujący to wydarzenie lud padł przed Bogiem na twarz, potem na rozkaz Eliasza schwytano fałszywych proroków, a on ich wszystkich pozabijał.
558.Rydwany ognia.
W rozdziale 2. Drugiej Księgi Królewskiej napisano, że Eliasz nie umarł, lecz został zabrany do nieba na ognistym wozie ciągniętym przez ogniste rumaki. Takie same rydwany pojawiły się również później w życiu Elizeusza, kiedy usiłowały go pojmać wojska aramejskie. Choć sługa Elizeuszabał się o jego życie, Bóg otworzył mu oczy i ujrzał, że są otoczeni rydwanami ognia przysłanymi przez Boga. Mało tego! Elizeusz poradził sobie z całą nieprzyjacielską armią, gdyż Pan Bóg wysłuchał jego prośby i wszystkich żołnierzy aramejskich dotknął ślepotą.
559. Oliwy w bród.
Gdy pewna wdowa poprosiła Elizeusza o pomoc w spłaceniu długów, prorok polecił, aby poprosiła swoich sąsiadów, by oddali jej puste baryłki po oliwie. Zebrawszy naczynia, kobieta miała przelać do nich oliwę ze swojego dzbanuszka. Lała i lała, a oliwa cudownie się rozmnażała, aż wszystkie baryłki wypełniły się po brzegi. Wówczas wdowa sprzedała tę oliwę i mogła spłacić swoich wierzycieli (2Krl 4,1-7)
Źródło:
http://portal.tezeusz.pl/cms/tz/fileadmin/user_upload/Mysza/1001_Rzeczy__kt_re_warto_wiedzie__o_Biblii.pdf
Az trzy tony darów znajdzie się w trzecim już w tym tygodniu transporcie dla najuboższych krajów Afryki, który z Poznania wysyła Fundacja Redemptoris Missio. Tym razem paczki wyruszą drogą morską i popłyną do Kamerunu.
Na miejscu w Kamerunie misjonarze rozdysponują dary pomiędzy poszczególne misje. Wśród wysyłanych rzeczy znajdą się środki opatrunkowe, środki czystości oraz łóżko do transportu chorych. Firma Stanley podarowała Fundacji wózki inwalidzkie, buty ortopedyczne i ortezy. Trafią one do ośrodka dla dzieci niepełnosprawnych prowadzonego przez polskie misjonarki w Bertua.
Na apel Fundacji “Redemptoris Missio” z prośbą o pomoc w zabezpieczeniu w środki odkażające i ochronne misyjnych szpitali odpowiedziały tysiące osób z całej Polski, do akcji dołączyła również Fundacja Malak kwotą 120 tys. zł oraz Wspólnota Róż Żywego Różańca kwotą 25 tys. zł. Łącznie dało to kwotę ponad 300 tys. zł.
Dzięki środkom zebranym do tej pory Fundacja “Redemptoris Missio” mogła pomóc 38 przychodniom misyjnym i szpitalom w Kamerunie, Tanzanii, Rwandzie, Zambii, Demokratycznej Republice Konga, Kongo Brazaville, Kenii, Togo, Czadzie, Republice Środkowoafrykańskiej, Nigerze i na Madagaskarze. Kolejne placówki czekają na pomoc.
Źródło:
https://archidiecezja.warszawa.pl/wiadomosci/z-poznania-wyrusza-trzeci-transport-polskich-darow-dla-afryki/
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda 4 czerwca nadał najwyższe odznaczenie państwowe - Order Orła Białego, niezłomnemu franciszkaninowi śp. o. Łucjanowi Królikowskiemu.
„W uznaniu znamienitych zasług w działalności społecznej i charytatywnej na rzecz polskich sierot wojennych, ofiar przymusowych wysiedleń z Kresów Wschodnich w głąb ZSRR, za pracę duszpasterską i ofiarną postawę w niesieniu pomocy drugiemu człowiekowi” – czytamy w uzasadnieniu na stronie prezydent.pl.
Dwa i pół roku temu, 6 stycznia 2018 r. o nadanie tego odznaczenia dla zakonnika wnioskował prowincjał franciszkanów z Krakowa o. Marian Gołąb. A za nim wiele innych osób i środowisk.
„W roku 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości zwracam się do Pana Prezydenta z uprzejmą prośbą o nadanie najwyższego orderu Rzeczypospolitej Orła Białego o. Łucjanowi Królikowskiemu, niezwykłemu człowiekowi i kapłanowi, w którego życiorysie zapisane są wspaniałe karty więźnia wojennego, zesłańca, żołnierza, kapelana wojskowego, uchodźcy, opiekuna sierot wojennych, nauczyciela, pisarza, lingwisty, spikera radiowego i dyplomaty” – pisał wówczas wyższy przełożony.
Prezydent Andrzej Duda spotkał się z o. Łucjanem 22 września 2019 r. podczas wizyty w Stanach Zjednoczonych w miejscowości New Britain w stanie Connecticut.
Franciszkanin o. Łucjan Zbigniew Królikowski urodził się w Nowym Kramsku k. Zielonej Góry w 1919 roku. W roku 1934 rozpoczął naukę w Małym Seminarium Misyjnym w Niepokalanowie. Tam też w 1938 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. W czasie jego studiów we Lwowie latem 1940 roku został aresztowany przez NKWD i wywieziony na Syberię, do Archangielska. Pracował przy wyrębie tajgi. Po tzw. „amnestii” dla zesłanych Polaków skończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Kirgistanie i z Wojskiem Polskim dotarł do Persji i Iraku.
Po demobilizacji Polskiej Armii pracował wśród byłych zesłańców syberyjskich w polskim obozie w Tengeru (Tanzania).
W 1949 roku, kiedy Brytyjczycy likwidowali obozy w Tanzanii, zabrał 150 dzieci z sierocińca, ratując je przed repatriacją do kraju opanowanego przez komunistów. Zorganizował dramatyczną ucieczkę do Kanady. Tam sieroty zostały rozmieszczone w szkołach i internatach prowincji Quebec. Przez cały ten czas, aż do osiągnięcia przez nie pełnoletności, o. Łucjan czuwał nad nimi i zajmował się ich wychowaniem przez co bardzo naraził się władzom PRL-u. Uznany przez komunistów za „kidnapera na światową skalę”, dla swoich sierot był „dobrym pasterzem”, który pomógł im, choć po części, odzyskać skradzione dzieciństwo i dorastać bezpiecznie w nowym świecie.
Zmarł 11 października 2019 r. w Chicopee w Stanach Zjednoczonych.
O. Królikowski jest autorem książek „Pamiętnik sybiraka i tułacza”, „Skradzione dzieciństwo” i „Miłość mi wszystko wyjaśniła. Przygody ducha”.
ŹRÓDŁO:
https://archidiecezja.warszawa.pl/wiadomosci/order-orla-bialego-dla-franciszkanina-sp-o-lucjana-krolikowskiego/
(KLIKNIJ LOGO)
