ZAPLANUJ CZAS NA REKOLEKCJE!
REKOLEKCJE ADWENTOWE
w Mrokowie odbędą się
w dn. 11-13 GRUDNIA,
od niedzieli do wtorku
11 grudnia (nd.) msze św. z nauką
o godz. 8, 10, 12 i 17
12 i 13 grudnia (pon.-wt.)
msze św. będą o godz. 10 i 18.
SĄ WOLNE INTENCJE NA MSZACH
w nd. o 17 oraz w pon. i wt.
Ofiarami w te dni będziecie
wspierać zgromadzenie
ojców sercanów,
z którego przyjedzie
nasz rekolekcjonista.
Możliwość SPOWIEDZI
ok. pół godziny przed mszami
w poniedziałek i wtorek
i podczas wszystkich mszy świętych.
Prosimy, aby w czasie rekolekcji
skorzystać z sakramentu pokuty.
Nie odkładajmy spowiedzi
na ostatnią chwilę.
*
Zachęcamy do nabywania
poświęconych opłatków i świec Caritasu.
Waszymi ofiarami wspieracie
działalność charytatywną Caritasu
i bieżące potrzeby parafii.
*Dziękujemy za Waszą pomoc.
*
4 GRUDNIA była
II NIEDZIELA ADWENTU
(1) EWANGELIA - pod ogłoszeniami.
(2) Tego dnia modliliśmy się
o pokój i obchodziliśmy
Dzień modlitwy i pomocy
materialnej Kościołowi na Wschodzie.
*Dziękujemy za Wasz hojny udział
w ZBIÓRCE DO PUSZEK na pomoc Ukrainie.
Wszystkim, którzy nie zdążyli,
a zechcą wesprzeć tę akcję,
odsyłamy na stronę
https://wschod.misje.pl/
Nr konta do wpłat:
89 1090 1014 0000 0000 0301 4449
(3) Dziękujemy Rodzinie Państwa
Kostanów za ofiarowanie świerków
do dekoracji na Boże Narodzenie.
(4) Prosimy parafian
o ufundowanie gwiazd
betlejemskich na Święta.
Chętnych prosimy o zgłoszenia
do ks. Proboszcza.
Pozdrawiamy naszych chorych.
Wszystkim parafianom życzymy
dobrego tygodnia!
W niedzielę wspominaliśmy
św. BARBARĘ,
patronkę dobrej śmierci
oraz górników i hutników.
Barbara żyła w III wieku n.e.
Była córką Dioskurosa, poganina
Prześladujące wyznawców
Chrystusa władze wtrąciły
Barbarę do więzienia
i skazały na śmierć.
Przed śmiercią miał się
jej ukazać anioł
z kielichem i Hostią.
*
DZIELMY SIĘ DOBREM!
Papież Franciszek wzywa nas
do podjęcia wolontariatu
i pomocy innym.
Polecamy Waszej uwadze
(1) działalność Wspólnoty Sant'Egidio
na rzecz ubogich, bezdomnych
i Ukraińców; szczegóły na:
https://www.santegidio.pl/
(2) oraz świąteczną akcję
SZLACHETNA PACZKA.
Szczegóły na:
https://www.szlachetnapaczka.pl
*Zgłoszenia tylko do 9 grudnia!
*
W wieku 72 lat zmarł
ks. kanonik
Józef Jędrzejewski,
były kapelan szpitala w Grójcu,
były administrator i proboszcz
parafii w Werdunie k/Tarczyna.
Pogrzeb był w sobotę, 3 grudnia,
w kościele św. Franciszka w Prażmowie
po czym Ciało ks. Józefa
spoczęło na cmentarzu parafialnym.
*Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie!
*
ZAPRASZAMY NA RORATY,
czyli poranne msze adwentowe
ku czci Matki Bożej w Adwencie.
W naszej parafii RORATY będą
WE WTORKI i CZWARTKI o 6:30 rano.
Na liturgię można przynosić
świece roratnie zabezpieczone
przed kapaniem wosku.
*W Adwencie nie ma mszy o 8:00
we wtorki i czwartki.
*
JEST JUŻ KALENDARZ NA NOWY ROK
Możecie zamawiać intencje
mszy świętych na 2023 rok w zakrystii.
Intencje mogą dotyczyć zmarłych,
jak i żywych, np. z okazji Waszych
różnych uroczystości, jubileuszy,
o zdrowie itd.
*
Zachęcamy do REGULARNEJ LEKTURY BIBLII
i naszego cyklu ABC BIBLII:
Czytaj Biblię, aby wiedzieć, w co wierzysz.
PRZECZYTAJ odcinek 154
i I odcinek w naszym adwentowym cyklu
p.t. Proroctwa o życiu Jezusa
*
MSZE ŚWIĘTE W TYGODNIU
W ADWENCIE (27 XI - 24 XII)
-w pon., środy, piątki i sob. o 18:00
-we wtorki i czwartki o 6:30 rano
*
KANCELARIA PARAFIALNA
(1) Ks. Proboszcz przyjmuje w kancelarii
w poniedziałki, środy i piątki w godz. 16:00-17:30
*W pierwszy piątek miesiąca tylko do 16:45!
(2) Tel. do ks. Proboszcza: +48 22 756 16 48
*
W TYM TYGODNIU W LITURGII:
W I poniedziałek miesiąca,
5 grudnia,
(1) o 17.30 WYPOMINKI
za naszych Zmarłych
(2) o 18.oo msza za dusze
w czyśćcu cierpiące
PROPOZYCJA DLA MŁODZIEŻY
• w poniedziałek 5 GRUDNIA 2022
o godz. 20:00 w kościele
Najświętszego Zbawiciela w Warszawie
• w każdy I poniedziałek miesiąca MŁODZI
spotykają się na adoracji połączonej
z modlitwą uwielbienia
• "Modlitwa Warszawy" to cykl spotkań
modlitewnych w ramach duchowych przygotowań
do Światowych Dni Młodzieży w Lizbonie w 2023 r.
5 grudnia 1965r.
zostało ogłoszone
orędzie 42 biskupów niemieckich,
będące odpowiedzią
na orędzie polskich biskupów,
w którym znalazło się słynne zdanie:
„przebaczamy i prosimy o przebaczenie”.
We wtorek 6 grudnia
wspomnienie św. Mikołaja, biskupa;
III roraty o 6:30. Będziemy się
na nich modlić za wszystkie
dzieci z naszej parafii!
6 grudnia to dzień Odpustu
w kościele dekanalnym w Tarczynie.
*Więcej o Patronie tygodnia
-pod ogłoszeniami.
W środę 7 grudnia
Wspomnienie św. Ambrożego,
biskupa i doktora Kościoła
O 18:00 msza z NOWENNĄ
DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
Ambroży urodził się w 340 r.
Był synem namiestnika cesarskiego.
Uczęszczał do szkoły gramatyki
i wymowy w Rzymie. Kształcił się
również w prawie. Jako młody człowiek
zostaje namiestnikiem prowincji
Ligurii-Emilii, następnie zostaje
zmuszony przez ludność do przyjęcia
chrztu św. i święceń kapłańskich,
aby zostać biskupem Mediolanu.
Jest twórcą dzieł służących
do współczesnego dialogu ekumenicznego
Ambroży zmarł w 397 r.
Jest patronem pszczelarzy.
*
W czwartek, 8 grudnia,
świętujemy Uroczystość
NIEPOKALANEGO POCZĘCIA
NAJŚW. MARYI PANNY. Zapraszamy
na uroczyste RORATY o 6:30 rano.
Tego dnia zachęcamy
do podjęcia duchowej
adopcji dziecka poczętego
Szczegóły akcji na:
https://www.duchowaadopcja.info/
*
9 grudnia, w piątek,
wspomnienie św. Jana Diego
W sobotę 9 grudnia 1531 r.
Juan Diego szedł do kościoła
na Mszę św., kiedy - przechodząc
obok wzgórza Tepeyac - usłyszał
przepiękny śpiew ptaków. Wiedziony
ciekawością, wdrapał się na szczyt góry,
ale wtedy śpiew ptaków zmienił się
w słodki głos kobiecy. Juan Diego
obok dawnej pogańskiej świątyni
ujrzał niewiastę o rysach
i w stroju kobiety meksykańskiej.
Tajemnicza „Śliczna Pani”,
jak ją nazywał Juan Diego,
oznajmiła mu, że jest
„Maryją Dziewicą Matką Boga”.
10 grudnia,w sobotę,
wspomnienie
Matki Bożej Loretańskiej
Kult Matki Bożej Loretańskiej
wywodzi się z sanktuarium
domu Najświętszej Maryi Panny
w Loreto. Jak podaje tradycja,
jest to dom z Nazaretu,
w którym Archanioł Gabriel
pozdrowił przyszłą Matkę Boga
i gdzie Słowo stało się Ciałem.
*
11 GRUDNIA będzie
III NIEDZIELA ADWENTU
i POCZĄTEK NASZYCH REKOLEKCJI
(1) Msze z nauką o 8, 10, 12 i 17.
JEST WOLNA INTENCJA NA MSZY o 17.
(2) Po mszy św. o godz. 10:00 będzie
NASTĘPNE SPOTKANIE FORMACYJNE
dla dzieci i rodziców
przed I KOMUNIĄ ŚWIĘTĄ
(3) Można wesprzeć pracę organisty
i prowadzenie tej strony dowolnymi
ofiarami do puszki pod chórem. Dziękujemy.
(4) Zachęcamy do nabywania
prasy katolickiej, poświęconych
opłatków i świec Caritasu.
W nd. 11 grudnia na mszy o 10.oo
będziemy świętować
40. Urodziny Pani Aleksandry
i 50. Urodziny siostry Wirginii.
*Serdecznie gratulujemy
drogim Solenizantkom
i życzymy obfitości
Bożych darów!
*
PROPOZYCJA DLA UCZNIÓW I STUDENTÓW
przebywających do późna w stolicy:
Duszpasterstwo Akademickie STUDNIA
Nauki rekolekcyjne w kościele
dominikanów na Służewie
od niedzieli 11 grudnia
do środy 14 grudnia
będzie głosił ks. Dariusz Brylak.
W niedzielę Msza święta
z nauką o godz. 20:15
Od poniedziałku do środy o 19:30.
*
W NIEDZIELĘ 18 GRUDNIA
po mszy o 10.oo będzie
IV SPOTKANIE FORMACYJNE
dla młodzieży
do SAKRAMENTU BIERZMOWANIA
*
OSTATNIE RORATY
będą w WIGILIĘ
BOŻEGO NARODZENIA o godz. 8:00.
*
W BOŻE NARODZENIE, 25 grudnia,
zapraszamy drogich Parafian
i Waszych Gości
na uroczystą PASTERKĘ o północy,
którą poprzedzi śpiewanie
pieśni adwentowych (ok.23.45).
W ciągu dnia będą 3 msze święte:
o godz. 8.oo, 10.oo i Suma o 12.oo.
*Nie będzie mszy o 17.oo!
*
26 grudnia,
w II DZIEŃ ŚWIĄT
BOŻEGO NARODZENIA
wspominamy św. Szczepana,
pierwszego męczennika.
Msze św. o 8, 10 i 12.
*Nie będzie mszy o 17.oo!
*Tradycyjnie, na ok. 10 minut
PRZED mszami w niedziele i święta,
zapraszamy na śpiewanie kolęd
aż do 2 lutego.
*
TRWA REJESTRACJA
na ŚWIATOWE DNI MŁODZIEŻY
w Lizbonie AD 2023
Jako pierwszy na ŚDM tradycyjnie
zapisał się Piotr naszych czasów
- papież Franciszek. Chętnych prosimy
o dokonanie rejestracji w systemie polskim.
Szczegóły na stronie https://sdmpolska.pl/
Wszystkim Parafianom, Przyjaciołom i Gościom
życzymy błogosławionego tygodnia
za wstawiennictwem naszego Patrona:
*ŚWIĘTY STANISŁAWIE KOSTKO, módl się za nami!
*
*POZOSTAŁE OGŁOSZENIA*
POMÓŻ WARSZAWSKIEMU HOSPICJUM DOMOWEMU
Archidiecezjalny Zespół
Domowej Opieki Paliatywnej pomaga już od 25 lat.
Zespół hospicyjny swoim wsparciem obejmuje chorych
niezależnie od ich przekonań, uwzględniając
ich indywidualne potrzeby duchowe i religijne
Szczegółowe informacje: http://hospicjumdomowe.com/
WESPRZYJ HOSPICJUM - NUMER KONTA BANKOWEGO:
80 1020 1026 0000 1202 0247 4930
*
JAK POMÓC UBOGIM i BEZDOMNYM z Warszawy?
MOŻESZ WESPRZEĆ organizację charytatywną
SANT'EGIDIO - dane do przelewu:
FUNDACJA SANT'EGIDIO POLSKA
Adres: Wspólna 61 lok. 103, 00-687 Warszawa
Nr konta:
43 1750 0012 0000 0000 3519 5197 (BNP Paribas)
Tytuł: na cele statutowe lub ubodzy
*
TELEFON ZAUFANIA DLA MAŁŻEŃSTW W KRYZYSIE
Telefon zaufania będzie czynny od poniedziałku do piątku
w godz. 19:00-22:00, od 26 kwietnia. Aby skorzystać
z pomocy należy zadzwonić pod numer: 22 11 200 36.
Czas rozmowy ze specjalistą to ok. 30-40 minut,
wsparcie psychologiczne jest bezpłatne,
a pomoc w pełni anonimowa.
*
„ZRANIENI W KOŚCIELE”
to telefon zaufania 800 280 900
i katolickie środowisko wsparcia
dla osób dotkniętych przemocą seksualną w Kościele
Więcej informacji na www.zranieni.info
*
Oglądaj WIADOMOŚCI Z ŻYCIA KOŚCIOŁA online:
https://warszawa.tvp.pl/8425469/kosciol-z-bliska
*
PROŚBA O WASZĄ POMOC
Wobec wielu wyzwań finansowych związanych z bieżącym
funkcjonowaniem parafii prosimy o wpłaty na konto parafialne.
Prosimy o zaznaczanie, czy przelewy dotyczą tzw. tacy,
czy jest to ofiara za intencję mszy, na sprzątanie kościoła itd.
NUMER KONTA NASZEJ PARAFII:
B.S. Lesznowola
03 8022 0000 0009 2542 2001 0001
W TYTULE PODAJĄC:
"Darowizna na cele kultu religijnego, taca"
- taką darowiznę wg obecnych przepisów prawa
można odpisać od podatku.
Wyrażamy wdzięczność za wszystkie
Wasze wpłaty na konto parafialne.
Modlitwa do św. Stanisława Kostki
Święty Stanisławie Kostko!
Obudź we mnie tęsknotę za tym,
co piękne i szlachetne. Uproś mi łaskę rozpoznawania
Bożej woli i męstwo życia zgodnie z Ewangelią.
Wypraszaj pokój dla Polski i Ukrainy!
Błogosław Ojczyźnie, polskiej młodzieży
i naszej parafii. Daj mi wiarę w modlitwie,
nadzieję w trudnościach, daj miłość w działaniu!
Chcę czynić dobro i jak Ty - szukać Boga.
Twoje zawołanie:
Do wyższych rzeczy jestem stworzony,
i dla nich pragnę żyć,
niech będzie i moim zawołaniem. Amen.
*ŚWIĘTY STANISŁAWIE KOSTKO,
módl się za nami!
1. O, dobry Boże, uwielbiam Cię,
do Stasia Kostki modlitwy ślę,
*
bym, jak nasz Patron za ziemskich dni,
pragnął świętości i służył Ci!
2. Na Stanisława zasługi zważ,
On czcił Maryję, Jej trzymał straż.
*
Niech dopomaga w dojściu do bram,
gdzie na nasz czeka Maria i Pan!
3. Pragniemy sławić gorliwość Twą,
i uczynkami pomnażać ją.
*
A Ty, mrokowski Patronie nasz,
miłością, zdrowiem, łaskami darz!
4. Naszą parafię w opiece miej,
o Stanisławie, pomagaj jej,
*
By tu w Mrokowie, wśród "krętych dróg",
- z Twoją pomocą - królował Bóg! (x2)
*Słowa - organista
*Melodia - Adam Kowalski
*Tekst inspirowany śpiewem do patrona Warszawy,
oraz uzdrowienia z epidemii - błog. Władysława z Gielniowa.
Ewangelia (Mt 3, 1-12)
Nawracajcie się,
bo bliskie jest królestwo niebieskie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka izajasza, gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!»
Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. A gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im:
«Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma on wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
CZĘŚCI LITURGII SŁOWA:
• I czytanie
• Psalm responsoryjny
• II czytanie
• Aklamacja Alleluja
• Ewangelia
• Homilia bądź Kazanie
• Wyznanie wiary – Credo
• Modlitwa powszechna
EWANGELIA
czytana jest od dawna w specjalnej oprawie obrzędowej:
od IV wieku
zarezerwowana jest dla diakona lub kapłana;
od IX wieku diakon przed jej czytaniem
otrzymuje specjalne błogosławieństwo;
kapłan natomiast odmawia modlitwę
przygotowawczą;
księgę Ewangelii zanosi się do ambony procesjonalnie z zapalonymi
świecami i kadzielnicą (od V-VII w.);
w średniowieczu w procesji tej niesiono również krzyż
i sztandary.
Diakon względnie kapłan rozpoczyna czytanie Ewangelii od znaku krzyża
kreślonego na księdze i na sobie, następnie okadza księgę przed czytaniem;
wierni recytują
lub śpiewają aklamację:
"Chwała Tobie Panie" na początku, i "Chwała Tobie Chryste" po
czytaniu.
Podczas gdy innych czytań biblijnych słucha się w pozycji siedzącej, to w czasie
czytania Ewangelii tradycja każe stać. Postawa stojąca oznacza szacunek dla Ewangelii oraz
gotowość do kierowania się w życiu jej zasadami;
po czytaniu Ewangelii diakon lub kapłan
mówi po cichu:
"Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy".
Źródło:
http://www.parafiaprzytuly.pl/wp-content/uploads/2011/11/Liturgia-S%C5%82owa-Bo%C5%BCego.pdf
Tegoroczny Dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie będzie poświęcony wsparciu Ukrainy. O sytuacji za naszą wschodnią granicą, pomocy już udzielonej i nadal koniecznej, mówiono podczas konferencji prasowej w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski. – Wiele osób wróciło do piwnic, bo tam jest bezpiecznie. Zima będzie najtrudniejszym okresem wojny, zwłaszcza dla dzieci – przyznał w połączeniu online ks. Wojciech Stasiewicz z Caritas-Spes w Charkowie.
W czwartek mija dokładnie 9 miesięcy od wybuchu rosyjskiej agresji na Ukrainę. Obecnie sytuacja za naszą wschodnią granicą staje się szczególnie trudna z powodu nadchodzącej zimy a jednocześnie pogarszającej się sytuacji humanitarnej. Rosja bombarduje infrastrukturę energetyczną Ukrainy. Miliony ludzi nie ma dostępu do prądu, ogrzewania i wody.
Dlatego w tym roku, w II niedzielę adwentu (4 grudnia), odbędzie się zbiórka funduszy na pomoc Ukrainie.
Celem Dnia modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie, który po raz 23. jest obchodzony w Kościele, jest duchowe i materialne wsparcie Kościoła katolickiego w krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej, czyli na Białorusi, Litwie, Łotwie i Estonii, w Ukrainie w Mołdawii, Rosji, Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, Kazachstanie oraz w Tadżykistanie, Kirgizji i Uzbekistanie.
Ofiary zebrane w II niedzielę adwentu oraz napływające od stałych ofiarodawców indywidualnych przez cały rok służą bezcenną pomocą katolikom we wszystkich tamtejszych diecezjach.
Jednak pomoc Kościoła katolickiego w Polsce świadczona katolikom i Kościołom partykularnym na Wschodzie obejmuje wsparcie nie tylko materialne, ale i duchowe, modlitewne, pomoc personalną, intelektualną i edukacyjną.
Kierujący Zespołem Pomocy Kościołowi na Wschodzie ks. Leszek Kryża TChr poinformował, że w tym roku szczególną troską została objęta Ukraina, choć początkowo plany nie miały obejmować głównie tego kraju. Wszystko zmieniła rosyjska agresja rozpoczęta 24 lutego.
Wsparcie, poprzez parafie, zgromadzenia zakonne i instytucje, jak Caritas Spes Ukraina, kierowane jest przede wszystkim do ludzi mieszkających na obszarach dotkniętych skutkami wojny. Dotychczas na pomoc Ukrainie z funduszy Zespołu wydano 1 504 000 zł. Z tych pieniędzy zakupiona została żywość, artykuły medyczne, środki czystości i generatory prądotwórcze. W ostatnim czasie sfinansowano zakup piecyków do ogrzewania i płyt do zabezpieczenia okien. Pokrywane są też koszty transportu pomocy humanitarnej – zorganizowano ich aż 26.
Ponadto Zespół wspiera finansowo funkcjonowanie domów seniora, domów dziecka i wielu wspólnot parafialnych, które przyjęły uchodźców wewnętrznych. Pomoc objęła też w organizację letniego wypoczynku dla dzieci, które dzięki temu mogły choć na chwilę oderwać się od wojennej rzeczywistości. Na wsparcie uchodźców, którzy przybyli do Polski, przeznaczono z kolei 156 tys. zł. Była to pomoc doraźna oraz dla ośrodków, które ich przyjmowały.
– Jesteśmy jedną z wielu instytucji pomagających Ukrainie, jest ich łącznie bardzo dużo, ale dobrze, że w tym ogromnym nurcie wsparcia też mamy swój udział – powiedział ks. Kryża.
Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie nie zaprzestał jednak wspierania pozostałych krajów, które zgodnie ze swoim statutem wspiera Zespół. W 2022 r. zostało już zrealizowanych 214 próśb na kwotę 2 mln 121 tys. zł. Z tej sumy wspomniane 1 mln 504 tys. zł przeznaczono na Ukrainę, a pozostałe środki zostały wydane w krajach Europy wschodniej i Azji Środkowej. (...)
Źródło:
https://www.ekai.pl/dzien-modlitwy-i-pomocy-materialnej-kosciolowi-na-wschodzie-na-rzecz-ukrainy/
Kiedy wojna pozostawia po sobie śmierć, cierpienie i zgliszcza, wspólnota Kościoła w Ukrainie nie jest sama, bo jest z nią Kościół w Polsce. Prosimy, bądźcie nadal blisko nas! – napisali rzymskokatoliccy biskupi Ukrainy w liście do polskich wiernych.
W drugą niedzielę Adwentu, 4 grudnia, w Kościele katolickim w Polsce będziemy obchodzić dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie, w tym roku w szczególny sposób poświęcony Ukrainie. W związku tym dniem, obradujący na plenarnym posiedzeniu Konferencji Episkopatu Ukrainy biskupi skierowali na ręce Episkopatu Polski list do całego Kościoła katolickiego w Polsce. „Dziękujemy Kościołowi w Polsce za okazaną braterską miłość na przestrzeni tych ponad 30 lat wolności Kościoła w Ukrainie. To podziękowanie jest pierwszym, jakie dzisiaj chcemy jako Episkopat Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Ukrainie wypowiedzieć i pozostawić pośród Polaków, którzy nie będąc najbogatszymi na świecie, potrafili się podzielić z jeszcze biedniejszymi” – piszą biskupi z Ukrainy.
„Taka postawa jest wyrazem żywej wiary”
W liście dziękują przede wszystkim za wsparcie udzielane przez Polaków od 24 lutego tego roku, od rozpoczęcia wojny. „Jesteśmy głęboko wzruszeni Waszą stałą życzliwością, solidarnością i jakże konkretną pomocą. Taka postawa jest wyrazem żywej wiary” – piszą. Proszą też o wsparcie materialne. „Ta nasza prośba, którą kierujemy do Kościoła w Polsce, czyniąc to na ręce Episkopatu Polski, jest apelem lęku i trwogi o przetrwanie” – wyznają. „Dziękujemy kolejny raz za dar modlitwy i pomoc finansową, jaką wesprzecie nas w II Niedzielę Adwentu” – dodają, zapewniając o modlitwie w intencji ludzi dobrej woli.
„Zdajemy sobie sprawę, że i wam jest trudno żyć. Pomyślcie jednak o waszych braciach i siostrach w wierze, którzy stoją na progu katastrofy humanitarnej, związanej ze zniszczeniami infrastruktury energetycznej, a co za tym idzie, lękiem i strachem przed nadchodzącą zimą” – czytamy w liście. Jak relacjonują biskupi, mieszkańcom Ukrainy brakuje m.in. prądu, czego konsekwencją jest brak ciepła i wody. W całej Ukrainie można z niego korzystać tylko 4 godziny na dobę. Są również miejsca, gdzie nie ma go całymi dniami. „Zbliża się do nas wróg, którego imieniem jest zimno, paraliż komunikacyjny i strach. Dzisiaj wojna to nie tylko front, gdzie toczą się walki przynoszące śmierć i raniące żołnierzy i osoby cywilne, ale również paraliż codziennego życia” – czytamy w liście.
„Dziękujemy i prosimy nadal pamiętajcie o nas”
Nawiązując do hasła tegorocznego Dnia Modlitwy i Pomocy Kościołowi na Wschodzie: „Posłani w pokoju Chrystusa”, biskupi z Ukrainy podkreślają, że pośród trwającej wojny w Ukrainie jest ono dla nich światłem nadziei, a zarazem dumą z postawy Polaków. „Zatem kolejny raz wypowiadając słowo dziękujemy, wypełniamy je treścią ewangelicznej miłości, jaką okazaliście w tych ostatnich miesiącach, gdy nakarmiliście głodnych, spragnionym daliście pić, przybyszów przyjęliście, nagich przyodzialiście i chorym podaliście pomocną dłoń. Uczyniliście to w swoim domu, któremu na imię – Polska” – piszą. „Z całą wspólnotą Kościoła w Ukrainie dziękujemy i prosimy nadal pamiętajcie o nas. Wasza życzliwa pamięć niech przejawia się w modlitwie błagalnej o szybkie zakończenie wojny i nastanie pokoju, ale również, o co z pokorą ośmielamy się prosić, także w ofiarach i darach materialnych” – czytamy w liście.
Źródło:
https://archwwa.pl/wiadomosci/biskupi-ukrainscy-napisali-list-do-polakow-dziekujemy-i-prosimy-badzcie-nadal-blisko-nas/
Symbolika Adwentu
Z okresem Adwentu, oprócz oczywiście koloru fioletowego kojarzą się także inne elementy, mianowicie: Wieniec Adwentowy, Roraty i Roratka.
Wieniec Adwentowy
Wywodzi się on z krajów protestanckich. Po raz pierwszy pojawił się w roku 1833 w Hamburskim domu dla opuszczonych dzieci „Rauhen Haus”. Posiada on przede wszystkim wymowę eschatyczną, wskazuje na wiecznie trwający adwent – oczekiwanie ludzkości. Cztery zapalane w kolejne Niedziele Adwentu świece symbolizują zbliżanie się do Chrystusa, który jest Prawdzwą Światłością. Ozdabiany jest często zielonymi gałązkami, znakiem życia. W samym wieńcu również pojawia się kolor fioletowy, który przypomina o radosnym oczekiwaniu i potrzebie duchowego (moralnego) przygotowania na przyjście Pana. Jako całość jest on znakiem wspólnoty czuwającej na modlitwie i oczekującej Pana.
Roraty
Roraty są to Msze św. ku czci Najświętszej Maryi Panny sprawowane podczas Adwentu. Ich nazwa pochodzi od słów łacińskiej pieśni, którą śpiewa się na wejście, mianowicie: Rorate caeli desuper et nubes pluant justum (Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego). Najstarsze wzmianki o Roratach w Polsce pochodzą z XIII w. Natomiast praktykę odprawiania Rorat każdego dnia Adwentu (oprócz Niedziel) upowszechnił kard. Stefan Wyszyński w latach 1957-1961. Zasadniczo Roraty sprawuje się rano o wschodzie słońca.
Roratka
Z odprawianiem Rorat związane jest zapalenie dodatkowej świecy – Roratki. Symbolizuje ona Maryję – Jutrzenkę, która poprzedza, daje światu Chrystusa – Słońce, nieznające zachodu. Świecę tę zwykle przewiązuje się białą lub niebieską wstęgą i ustawia w prezbiterium w pobliżu ołtarza.
Źródło:
http://www.swmaksymilian.pl/aktualnosci/czym-jest-adwent
Potomek z linii króla Dawida
Proroctwo:
Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana - kiedy wypełnię pomyślną zapowiedź, jaką obwieściłem domowi izraelskiemu i domowi judzkiemu. W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi. (Jeremiasz 33,14-15)
Wypełnienie:
Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. [...] a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. [...] Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. (Mateusz 1,1.6.16)
Urodzony w Betlejem
Proroctwo:
A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności (Micheasz 5,1)
Wypełnienie:
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. [...] Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki]. (Łukasz 2,1-6.21)
Zamieszkały w Kafarnaum (na terytorium plemion Zebulona i Naftalego)
Proroctwo:
Bo nie [zawsze] będzie miał ciemności ten kraj, który cierpi ucisk. W dawniejszych czasach upokorzył [Pan] krainę Zabulona i krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza, wiodącą przez Jordan, krainę pogańską. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. (Izajasz 8,23-9,1)
Wypełnienie:
Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. (Mateusz 4,12-13)
Przemawiający w przypowieściach
Proroctwo:
Pieśń pouczająca. Asafowy. Słuchaj, mój ludu, nauki mojej; nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich. Do przypowieści otworzę me usta, wyjawię tajemnice zamierzchłego wieku. (Psalm 78,1-2)
Wypełnienie:
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. (Mateusz 13,34)
Źródło: https://www.biblijny.org/7/359/artykul/
Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą „Ineffabilis Deus” Pius IX. Uczynił to w Bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów.
Pisał on tak: „Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”. Tym samym kto by tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłączyłby się ze społeczności Kościoła, stałby się odstępcą i winnym herezji.
Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez nas wszystkich grzechu pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością.
Źródło:
https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/198/Niepokalane-Poczecie-Najswietszej-Maryi
Właściwa nazwa to Orędzie biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim,
list wystosowany 18 XI 1965 przez Episkopat Polski do Episkopatu Niemiec pod koniec obrad Soboru Watykańskiego II;
Był jednym z 56 pism skierowanych w tym czasie przez biskupów polskich do episkopatów świata z zaproszeniem do udziału w obchodach Tysiąclecia Chrztu Polski 1966, wyróżniając się wśród nich treścią i znaczeniem historycznym; jego głównym inicjatorem i autorem był bp wrocławski, B. Kominek. Orędzie (zredagowane w języku niemieckim) stanowiło próbę przezwyciężenia wrogości polsko-niemieckiej ponad 20 lat po II wojnie światowej i zapoczątkowania normowania stosunków między sąsiednimi narodami.
Większość tekstu zajmował historyczny szkic stosunków polsko-niemieckich z podkreśleniem związków kulturalnych i religijnych Polski z Zachodem (w tym z Niemcami), historycznej polskości ziem zachodnich oraz krzywd doznanych przez Polskę ze strony Krzyżaków, Prus, a zwłaszcza III Rzeszy, dążącej do biologicznego wyniszczenia narodu polskiego;
orędzie broniło moralnego prawa narodu polskiego do istnienia w nowych (powojennych) granicach, wyrażając też zrozumienie dla cierpień uchodźców niemieckich; biskupi apelowali o przezwyciężenie obciążeń przeszłości, zapoczątkowanie dialogu, lepsze wzajemne zrozumienie;
w duchu chrześcijańskim i humanitarnym zwracali się do niemieckich ojców soborowych: „udzielamy wybaczenia i prosimy o nie” (zwrot ten stał się znany jako „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”).
W odpowiedzi z 5 XII 1965 biskupi niemieccy życzliwie przyjęli inicjatywę dialogu, przyznali, że naród polski doznał wielu okropności od Niemców, ale nie wypowiedzieli się jednoznacznie w sprawie granic i przypominali o prawie Niemców do stron rodzinnych.
Władze PRL, po krótkim milczeniu, od 10 XII uruchomiły akcję propagandową, krytykując orędzie i potępiając postawę biskupów, a szczególnie kardynała S. Wyszyńskiego, jako antynarodową, fałszującą dzieje polskie i sprzyjającą niemieckiemu rewizjonizmowi.
Orędzie zapoczątkowało jednak polsko-niemiecki dialog środowisk katolickich oraz tworzenie moralno-psychologicznych podstaw porozumienia obu narodów i uznania istniejących granic.
Źródło:
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Oredzie-biskupow-polskich-do-biskupow-niemieckich;3951645.html
Papież mówił o nadużyciach seksualnych, Ukrainie, Chinach i kapłaństwie kobiet.
Kiedy Kościół bierze odpowiedzialność za potworność nadużyć seksualnych, to uczciwi ludzie rozumieją, że Kościół to jedno, a oprawcy, których Kościół karze, to co innego – powiedział Franciszek w wywiadzie dla jezuickiego czasopisma America. Zapewnił, że Kościół idzie na przód, biorąc odpowiedzialność za własny grzech, z powagą i wstydem.
Zdaniem Papieża jest to jedyny sposób na odzyskanie przez Kościół wiarygodności. Zauważa, że decydującą rolę odegrali w tym procesie Benedykt XVI, którego nazywa liderem w podejmowaniu decyzji, oraz kard. Sean O’Malley z Bostonu, który dążył do zinstytucjonalizowania ochrony nieletnich w Kościele.
Franciszek zauważył, że trzeba też zadbać o ofiary nadużyć w innych środowiskach, bo choć Kościół wszedł już na drogę oczyszczenia, to tylko nieliczny odsetek nadużyć ma miejsce w środowisku kościelnym. Zdecydowana większość przypadków ma miejsce w domu, w relacjach sąsiedzkich, w sporcie oraz w szkole. Jest to problem odwieczny. W świecie pogańskim powszechnie wykorzystywano dzieci dla własnej przyjemności. Jedną z rzeczy, która najbardziej mnie niepokoi jest pornografia dziecięca – mówi Papież. W jakim kraju powstają te filmy, jak to możliwe, że władze tych krajów godzą się na takie zbrodnie? – pyta Franciszek.
W obszernym wywiadzie dla jezuickiego czasopisma padło też m.in. pytanie o Ukrainę. Amerykański korespondent zauważył, że wielu jego rodaków jest zdezorientowanych pozorną niechęcią Papieża do skrytykowania Rosji za agresję. Franciszek przyznał, że czasami stara się nie precyzować, by nikogo nie urazić i potępia ogólnie, choć i tak wiadomo do kogo to się odnosi. „Dlaczego nie wymieniam nazwiska Putina? Bo to nie jest konieczne i tak wiadomo. Jednak czasami ludzie czepiają się szczegółów. Wszyscy znają moje stanowisko, z Putinem czy bez Putina, bez podawania jego nazwiska” – powiedział Papież.
Zapytany o relacje z Chinami i o zbyt wysoką cenę, jaką płaci Watykan, milcząc w sprawie naruszania praw człowieka, Franciszek zapewnił, że tu nie chodzi o milczenie czy mówienie, lecz o to, że obrano drogę dialogu, a dialoguje się do tego stopnia, do jakiego jest to możliwe. Papież wyznał, że dla niego największym wzorem we współczesnych dziejach Kościoła jest kard. Casaroli, który próbował nawiązywać relacje z komunistycznymi reżimami w Europie Środkowej. Papież stwierdził, że w relacjach z Chinami obrał drogę dialogu, bo nie znalazł lepszego rozwiązania.
*
W rozmowie z jezuitami z czasopisma „America Magazine” Franciszek podkreślił, że to państwo rosyjskie jest najeźdźcą, a Ukraińcy są męczennikami. W tym samym momencie sformułował tezę, że „najbardziej okrutne oddziały, choć pochodzą z Rosji, nie są złożone z ludzi z rosyjskiej tradycji, ale z Czeczenów i Buriatów”.
Moskwa wystosowała do Watykanu oficjalną notę z żądaniem przeprosin. Można by pomyśleć, że ta reakcja jest – z punktu widzenia cierpiących Ukraińców – pozytywnym sygnałem: że Franciszek odchodzi coraz wyraźniej od niejasnej postawy wobec agresora i zawoalowanego sposobu mówienia o wojnie za naszą wschodnią granicą.
I rzeczywiście – w rozmowie z amerykańskimi jezuitami Franciszek bardzo wyraźnie powiedział, że to państwo rosyjskie jest najeźdźcą, a Ukraińcy są męczennikami. Z drugiej strony w tym samym momencie sformułował tezę, że „najbardziej okrutne oddziały, choć pochodzą z Rosji, nie są złożone z ludzi z rosyjskiej tradycji, ale z Czeczenów i Buriatów”.
Źródła:
https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2022-11/papiez-uczciwi-ludzie-potrafia-odroznic-kosciol-od-oprawcow.html
https://www.tygodnikpowszechny.pl/kolejny-wywiad-kolejne-kontrowersje-co-papiez-powiedzial-o-wojnie-181633
Papież: wolontariusze urzeczywistniają cud pomnażania nadziei
W intencji na grudzień przekazanej za pośrednictwem Światowej Sieci Modlitwy Papieża, Ojciec Święty poleca szczególnie organizacje wolontariackie, które angażują się na rzecz dobra wspólnego. Franciszek zaznacza, że ludzie posługujący bezinteresownie w różnych instytucjach pożytku publicznego urzeczywistniają cud pomnażania nadziei.
Papież zwraca uwagę, że wolontariusz nie tylko pracuje dla ludzi, którym służy, ale włącza ich aktywnie w podejmowane działania.
Świat potrzebuje wolontariuszy
„Świat potrzebuje wolontariuszy i organizacji pragnących zaangażować się na rzecz dobra wspólnego. Tak, to słowo, które dziś wielu chce wymazać: «zaangażowanie». A świat potrzebuje wolontariuszy angażujących się w działania na rzecz dobra wspólnego. Bycie solidarnym wolontariuszem to wybór, który czyni nas wolnymi; czyni nas otwartymi na potrzeby innych, na żądania sprawiedliwości, na obronę ubogich, na troskę o stworzenie. Jest to bycie rzemieślnikami miłosierdzia: naszymi rękami, naszymi oczami, naszym uważnym uchem, naszą bliskością. A być wolontariuszem to pracować z ludźmi, którym się służy – podkreślił Franciszek.
Nie tylko dla ludzi, ale z ludźmi. Pracować z ludźmi. Posługa organizacji wolontariackich jest o wiele bardziej efektywna, gdy działają one razem, a także z władzami państwowymi. Pracując w sposób skoordynowany, niezależnie od tego, jak mało mają zasobów, robią co w ich mocy i urzeczywistniają cud pomnażania nadziei. Tak bardzo potrzebujemy pomnażania nadziei! Módlmy się, aby organizacje wolontariackie i służące ludzkiej promocji znalazły osoby gotowe zaangażować się na rzecz dobra wspólnego i szukania nowych sposobów współpracy na poziomie międzynarodowym.“
Źródło:
https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2022-12/papiez-wolontariusze-urzeczywistniaja-cud-pomnazania-nadziei.html
Papież: pocieszenie jest potwierdzeniem, że chodzimy Bożymi drogami
W kolejnej z katechez na temat rozeznania Papież postawił pytanie: jak rozpoznać autentyczne pocieszenie? Wskazał, że kryterium nie tyle jest stan emocjonalny, jaki nas ogarnia, ale dobry cel, do którego zmierza nasze działanie od początku do końca. Nawiązując do ćwiczeń duchowych św. Ignacego podkreślił, że jest to znak, iż inspiruje nas anioł światłości.
W rozważaniu podczas audiencji środowej Franciszek zaznaczył, że jeśli nasze myśli zmierzają do jakiejś rzeczy złej, lub rozpraszającej nas, albo mniej dobrej niż ta, którą wcześniej zamierzaliśmy podjąć albo jeśli osłabiają, niepokoją i zakłócają duszę, odbierając jej pokój, ciszę i odpocznienie, jest to wyraźny znak, że taka myśl pochodzi od złego ducha. Chodzi zatem o refleksję nad dynamiką naszego działania. Papież przypomniał, że myśl o modlitwie jest dobra, kiedy prowadzi do miłości Boga i bliźniego, do ofiarnej służby na rzecz wspólnoty, ale jeśli modlitwa staje się sposobem ucieczki od obowiązków, które zostały nam powierzone należy zastanowić się, czy teraz jest dla niej właściwy czas?
Papież mówił, że następnie warto pytać o ukierunkowanie modlitwy, czy rzeczywiście jest ona oddawaniem chwały Bogu w prawdzie swojego życia, czy służy raczej do budowania poczucia własnej doskonałości, które wyraża się w lekceważeniu i pogardzie dla innych. „Trzeba zawsze pytać, dokąd nas prowadzi konkretna myśl, bo może się zdarzyć, że realizujemy piękne i godne dzieło, ale to popycha nas do zaprzestania modlitwy, przez co stajemy się bardziej agresywni i niespokojni. Zaczynamy mieć wręcz poczucie, że wszystko zależy od nas i nie potrzebujmy Boga” – mówił Franciszek. Podkreślił, że warto pamiętać, iż styl działania nieprzyjaciela jest zawsze przebiegły i zamaskowany. Zaczyna od tego, na czym nam najbardziej zależy, a następnie przyciąga nas ku sobie, krok po kroku: zło wchodzi po kryjomu, tak, że nawet tego nie zauważamy.
Papież: poznawajmy schematy naszego działania
„Stąd znaczenie tego cierpliwego, ale niezbędnego badania pochodzenia i prawdy swoich myśli. Jest to zaproszenie do uczenia się z doświadczenia, z tego, co nam się przydarza, aby nie powtarzać wciąż tych samych błędów – zaznaczył Papież.
- Im bardziej znamy siebie, tym bardziej dostrzegamy, gdzie wchodzi zły duch, jego „hasła”, drzwi wejściowe do naszego serca, czyli punkty, na które jesteśmy najbardziej wyczuleni, tak, aby w przyszłości zwrócić na nie uwagę. Każdy z nas ma punkty wrażliwe, słabe strony swojej osobowości. To przez nie wchodzi zły duch i prowadzi nas, ale niewłaściwą drogą, lub zamyka prawdziwą, słuszną drogę.“
Ojciec Święty zwrócił uwagę, że dlatego tak ważny pozostaje codzienny rachunek sumienia: jest to cenne ćwiczenie ponownego odczytania przed Bogiem tego, co przeżyliśmy. Dlatego też przed zakończeniem dnia warto zatrzymać się na chwilę. Zapytać siebie, co takiego się dzisiaj wydarzyło w naszym sercu. Zauważenie tego, co się dzieje jest ważne, jest znakiem, że łaska Boża działa w nas, pomaga nam wzrastać w wolności i świadomości.(...)
Źródło:
https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2022-11/papiez-pocieszenie-jest-potwierdzeniem-ze-chodzimy-bozymi0.html
W dniach od 31 stycznia do 5 lutego 2023 r. papież Franciszek uda się do Afryki. Najpierw odwiedzi Demokratyczną Republikę Konga a następnie uda się w Ekumeniczną Pielgrzymkę Pokoju do Sudanu Południowego - poinformowało w czwartek Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.
Przyjmując zaproszenie odpowiednich głów państw i biskupów, Ojciec Święty Franciszek odbędzie zapowiedzianą podróż apostolską do Demokratycznej Republiki Konga w dniach 31 stycznia – 3 lutego 2023 r., odwiedzając miasto Kinszasa, oraz, wraz z Arcybiskupem Canterbury i Moderatorem Zgromadzenia Ogólnego Kościoła Szkocji, Ekumeniczną Pielgrzymkę Pokoju do Sudanu Południowego w dniach 3-5 lutego, udając się do Dżuby – czytamy w watykańskim komunikacie.
Początkowo pielgrzymka ta była planowana na lipiec bieżącego roku. Jednakże względu na dolegliwości Ojca Świętego odłożono ją na termin późniejszy. Arcybiskup Canterbury, Justin Welby jesz zwierzchnikiem liczącego na całym świeckie ponad 85 milionów wiernych Kościoła Anglikańskiego, natomiast Kościół Szkocki nawiązuje do kalwinizmu. Moderatorem Zgromadzenia Ogólnego to najwyższa funkcja w tym Kościele, którą pełni obecnie Iain Greenshields. Kościół ten liczy oko 275 tys. wiernych.
Źródło:
https://archwwa.pl/wiadomosci/papiez-poczatkiem-roku-odwiedzi-afryke/
Czy wiesz, że...
Urodził się ok. 270 r. w Azji Mniejszej w bogatej rodzinie. Wyróżniał się pobożnością i wrażliwością na potrzeby bliźnich. Po śmierci rodziców dzielił się z innymi swoim majątkiem. Został wybrany biskupem Miry. Według legendy podrzucił trzy worki złota ubogiemu szlachcicowi na posag dla jego córek, wychodzących za mąż. Również dzięki legendzie dowiadujemy się o modlitwie św. Mikołaja, która ocaliła życie rybakom podczas sztormu. Św. Mikołaj był uwięziony za czasów prześladowań cesarza Dioklecjana. Uwolniony w 313 r. na mocy Edyktu Mediolańskiego. Zmarł ok. 350 r.
Ciekawostki
z języka greckiego imię Nikolaós (nike - zwycięstwo, laos - lud) oznacza zwycięstwo nad ludem
po śmierci Świętego jego ciało złożono w wybudowanej pod jego wezwaniem bazylice w Mirze
w 1087 r. szczątki Świętego przewieziono do Barii we Włoszech, lękając się muzułmańskiego najeźdźcy
w 1089 r. papież bł. Urban II poświęcił grobowiec Mikołaja w bazylice pod jego wezwaniem w Barii
w 1089 r. przy grobie Świętego odbył się synod mający połączyć Kościół prawosławny i rzymski
obecnie 6 grudnia św. Mikołaj jest oczekiwany przez dzieci, którym przynosi prezenty
w poprzednich latach negowano świętość Biskupa z Miry, zastępując go dziadkiem mrozem
w Polsce kult św. Mikołaja był kiedyś bardzo popularny. Jeszcze dzisiaj pod jego wezwaniem jest aż 327 kościołów w naszej Ojczyźnie
Święty odbierał kult również jako patron panien, dzieci, więźniów i piekarzy.
Źródło:
https://www.niedziela.pl/artykul/789/
Święci to także ludzie
a nie żadne gąsienice dziwaczki
nie rosną krzywo jak ogórki
nie rodzą się
ani za późno ani za wcześnie
święci bo nie udają świętych
na przystankach marznąc
przestępują z nogi na nogę
Śpią czasem na jedno oko
wierzą w miłość większą od przykazań
w to że są cierpienia
ale nie ma nieszczęść
wolą klękać przed Bogiem
niż płaszczyć się przed człowiekiem
nie lubią deklamowanej prawdy
ani klimatyzowanego sumienia
nie przypuszczają
żeby z jednej strony było wszystko
a z drugiej guzik z pętelką
stale spieszą się kochać
znajdują samotność oddalając się
od siebie a nie od świata
tę samotność
bez której świat dostaje bzika
są tak bardzo obecni
że ich nie widać
nie lękają się nowych czasów
które przewracają wszystko do góry nogami
nie chcą być również umęczeni
w słodki sposób
jak na nabożnych obrazkach
niekiedy nie potrafią się modlić
ale modlą się zawsze
chętnie wzięliby na indeks
niejedną dobrą książkę
żeby bronić ją
przed głupim czytelnikiem
nie noszą zegarków
po to żeby wiedzieć ile się spóźnić
mają sympatyczne wady
i niesympatyczne zalety
boją się grzechu
jak fotela z fałszywą sprężyną
uważają że tylko pies
jest dobry kiedy jest zły
nie mają i dlatego rozdają
tak słabi że przenoszą góry
potrafią żyć
i nie dziwić się odchodzącym
potrafią umierać i nie odchodzić
można o nich
o wiele mądrzej pisać ale po co
trzymają się przyjaźni
jak gawron gawrona
poznają późne lato
po niebieskiej goryczce
słyszą na pamięć
wilgi gwiżdżące przed deszczem
bawią ich jeszcze
grzyby nieprawdziwe
Źródło:
http://usmiechnij.blogspot.com/2018/11/ks-jan-twardowski-troche-plotek-o.html
Minęło ponad dwa tysiące lat od narodzin Chrystusa, a pierwszą w historii parą małżonków wyniesionych na ołtarze byli Maria i Alojzy Quattrocchi, których dopiero w 2001 roku beatyfikował Jan Paweł II. Ciężko policzyć ile do tego czasu przybyło beatyfikowanych i świętych. Dlaczego będąc w małżeństwie tak trudno osiągnąć świętość i jak należy żyć, aby zostać świętym? O świętości małżonków na przykładzie m.in. Marii i Alojzego Quattrocchi mówił ks. prof. Sławomir Bukalski podczas II Międzynarodowego Kongresu dla Małżeństwa i Rodziny.
Kongres poświęcony małżeństwu i rodzinie odbył się w Krakowie i trwał od 17 do 19 listopada. Podczas wydarzenia mówiono m.in. o rodzinie wobec wyzwań przychodzących ze świata polityki, sakramentalności małżeńskiej czy psychospołecznych uwarunkowaniach dzietności małżeństw.
Ciekawy temat poruszył ks. prof. Sławomir Bukalski, który mówił o miłości małżeńskiej oraz dialogu małżeńskim w życiu świętych małżonków. Kapłan za przykład świętych małżonków przywołał błogosławionych Marię i Alojzego Quattrocchi oraz świętych Zelię i Ludwika Martin, rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Mimo że Zelia i Ludwik nie byli beatyfikowaniu wspólnie, są oni pierwszym w historii małżeństwem wyniesionym na ołtarze jako kanonizowani.
To, że dopiero w 2001 roku wyniesiono na ołtarze pierwszą parę małżonków nie oznacza, że wcześniej nie było świętych małżeństw. W Kościele przez wieki świętość "zarezerwowana" była przede wszystkim dla męczenników czy duchownych. Niewiele osób zastanawiało się nad świętością w małżeństwie i rodzinie, ponieważ, jak wspominał ks. Bukalski, sakrament małżeństwa stawiano na ostatnim miejscu w hierarchii spośród siedmiu sakramentów, jakie można w Kościele otrzymać. To podejście całkowicie zmienił papież Jan Paweł II, który "wywyższył małżeństwo", a w trakcie swojego pontyfikatu skupiał się na rodzinie i jej szczególnym znaczeniu w świecie.
Bez dialogu nie ma świętości
Ważną kwestią o jakiej mówił ks. Bukalski był dialog między świętymi małżonkami. Zachowały się listy i pamiętniki z ich wypowiedziami. „Czuję, że twoja miłość będzie mnie zachęcała do dobroci i zmuszała do sumiennej pracy, albowiem w tej miłości znajdę najbardziej szlachetny impuls i najcenniejsze potwierdzenie moich wysiłków” – pisał jeszcze przed ślubem do swojej przyszłej żony Alojzy Quattrocchi.
„Mój kochany, możesz być pewny, że moja miłość do Ciebie i czułość, jaką we mnie teraz wzbudzasz, są nieporównywalnie większe niż dawniej. Zrozum, że nie musisz czekać na niebo, żeby się ze mną zjednoczyć […]” – wyznała z kolei swojemu mężowi Maria, 20 lat po ich ślubie.
- Takich zdań w korespondencji małżonków jest bardzo dużo. One świadczą o wzajemnym rozumieniu, współodczuwaniu uczuć i emocji oraz o wspólnym działaniu – mówił ks. Bukalski.
Czułość, serdeczność, poświęcenie
W dialogu i codziennych czynnościach błogosławionych Marii i Alojzego Quattrocchi bardzo wyczuwalna była ich wzajemna miłość, czułość, serdeczność, poświęcenie i chęć oddania drugiej osobie. Wskazywała na to również Enrichetta, córka Marii i Alojzego: "[…] czułość, serdeczność, bezgraniczne oddanie, duch poświęcenia i wyrzeczenia, w jakim wzrastaliśmy od wczesnej młodości – wszystko to znajdowało potwierdzenie w ich życiu, i to w najszlachetniejszej formie”.
Enrichetta wspominając swoich rodziców twierdziła, że z pewnością zdarzały się między nimi sprzeczki, czy różnice zdań i poglądów, „Jednak my, dzieci, nigdy nie mieliśmy okazji, by to zauważyć. Ewentualne problemy rozwiązywali między sobą poprzez dialog”.
Dialog małżeński o którym mówił podczas konferencji ks. Bukalski jest niezwykle ważny w osiągnięciu małżeńskiej świętości, a przecież do tego powołane jest każde sakramentalne małżeństwo. W obecnych czasach coraz częściej słyszymy o rozwodach, które niszczą rodziny i jednocześnie zabijają w dzieciach rozwiedzionych rodziców poczucie stałości, bezpieczeństwa.(...)
Źródło:
https://deon.pl/wiara/swietosc-w-malzenstwie-ostateczna-bitwa-miedzy-bogiem-a-szatanem-rozegra-sie-o-rodzine,2350559
Rycerze Kolumba są największą na świecie organizacją katolickich mężczyzn. Wspólnotę założył bł. ks. Michael McGivney, który w 1882 roku w New Haven w Stanach Zjednoczonych zgromadził grupę mężczyzn pragnących wspierać się wzajemnie i formować w wierze katolickiej. Ich zasadami są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm. Rycerze Kolumba działają w kilkunastu państwach świata i gromadzą w swoich szeregach ponad 2 miliony członków. Od 16 lat są obecni również w Polsce i liczą ponad 7 tysięcy członków działających w blisko 300 parafiach na terenie 30 diecezji. Ich krajowym przywódcą, delegatem stanowym jest Krzysztof Zuba, a duszpasterzem, kapelanem stanowym metropolita częstochowski abp Wacław Depo.
Kard. Kazimierz Nycz spotkał się w piątek z Patrickiem Kellym, przywódcą międzynarodowej wspólnoty Rycerzy Kolumba. Rozmowa dotyczyła reakcji Kościoła i narodu polskiego na kryzys humanitarny związany z wojną w Ukrainie
Najwyższy Rycerz zaoferował wsparcie archidiecezji warszawskiej we wszelkich jej przedsięwzięciach dotyczących pomocy osobom poszkodowanym przez wojnę. Kelly zadeklarował, że organizacja zamierza wspierać Ukrainę tak długo, jak będzie to potrzebne oraz podkreślił ważną rolę współpracy ludzi dobrej woli z Polski i Ukrainy przy wsparciu katolików ze Stanów Zjednoczonych i z Kanady.
Rycerze Kolumba od pierwszych dni wojny są zaangażowani w akcje pomocowe prowadzone w Polsce i Ukrainie, współpracują m.in. z częstochowską Caritas oraz pomagają wspólnotom zakonnym, które przyjęły pod swój dach uchodźców. Ponadto, organizacja wysłała już do Ukrainy ponad 1700 ton żywności i innych artykułów, w tym około 85 tysięcy paczek dla ukraińskich rodzin, w których przygotowanie zaangażowali się wolontariusze z prawie 30 polskich miejscowości. Rycerze Kolumba są obecni w Polsce od 16 lat, natomiast w Ukrainie obchodzili w tym roku 10. rocznicę działalności, co pozwala im na skuteczne organizowanie pomocy przy wsparciu wolontariuszy od lat zaangażowanych w działalność wspólnoty.
Źródło:
https://archwwa.pl/aktualnosci/metropolita-warszawski-rozmawial-z-przywodca-rycerzy-kolumba-o-pomocy-ukrainie-2/
Dziś (2/12) obchodzimy Międzynarodowy Dzień na rzecz Zniesienia Niewolnictwa. Papież napisał na tweeterze, że wszyscy jesteśmy wezwani, do budowania odnowionego społeczeństwa zorientowanego na wolność, sprawiedliwość i pokój, aby przezwyciężyć wszelkiego rodzaju nierówności i dyskryminację, aby żaden człowiek nie zniewalał drugiego człowieka.
Radio Watykańskie
W ostatnich pięciu latach znacznie wzrosła liczba wymuszonych małżeństw oraz ilość niewolniczej pracy – podkreśla Międzynarodowa Organizacja Pracy. Agenda ONZ zaznacza, że zjawisko to dotyka całego globu.
We współczesnym świecie niewolnictwo przybiera wiele form, m.in.: przymusowej pracy, wymuszonego małżeństwa czy handlu ludźmi. Ponad połowa przypadków pierwszej z tych kategorii ma miejsce w krajach o wysokim lub średniowysokim dochodzie narodowym. Globalnie takie zjawisko dotyka aż 28 mln ludzi. Agenda ONZ dodaje, że niewolnicza praca zwykle stanowi pułapkę na wiele lat.
Wymuszone małżeństwo naznacza z kolei na całe życie. Liczbę takich związków szacuje się na 22 mln. Większość ofiar tej praktyki to dziewczynki, spośród których 75 proc. nie ma nawet 15 lat w chwili zawarcia małżeństwa.
Ofiarą niewolnictwa padają również dzieci. Agenda ONZ informuje, że jedno na dziesięć dzieci na świecie pracuje – zdecydowana większość z nich jest wyzyskiwana. Ponad 1,5 mln dzieci wykorzystuje się seksualnie za pieniądze.
W ostatnich pięciu latach na skutek pandemii, wybuchu kolejnych wojen, a także klęsk naturalnych nastąpiło poważne pogorszenie tej sytuacji. Obecne zachwianie ekonomii z powodu inwazji rosyjskiej znacząco pogłębia kryzys związany ze współczesnym niewolnictwem.
Źródło:
https://www.vaticannews.va/pl/swiat/news/2022-12/wzrasta-liczba-ofiar-wspolczesnego-niewolnictwa.html
To naturalne, że jako rodzic możesz mieć wiele ambicji i aspiracji, jeśli chodzi o to, kim w przyszłości zostanie Twój syn czy córka. Niejedni rodzice przedszkolaków mają całe wizje o życiowych sukcesach i karierze dziecka. Tak, lubimy z tym przesadzać, ale to naturalne, bo wynika z miłości i pragnienia szczęścia dziecka. Z tymi wizjami kłóci się nieraz rzeczywistość. Co robić, jeśli dziecko zacznie ponosić pierwsze porażki w nauce? Przeczytaj krótki poradnik, jak motywować dziecko i rozmawiać z nim, gdy pojawią się jakieś problemy w szkole.
Jak możesz pomóc, gdy widzisz, że dziecko jest zdemotywowane do rozwijania swojej wiedzy czy umiejętności? Jako zaangażowany tato dobrze wiesz, że troska o sprawy szkolne dziecka to nie tylko kupowanie potrzebnych pomocy naukowych czy odwożenie na zajęcia. To także budowanie poczucia własnej wartości w młodym człowieku, który wciąż uczy się, jak postępować w nieznanych mu dotąd sytuacjach.
Bądź blisko
Co do edukacji, to nie da się ukryć, że rozwój zainteresowania nauką i motywacja do spełniania obowiązków szkolnych zależy w dużej mierze od Twojego zainteresowania. Jeśli będziesz pytać, co dziecko robiło w szkole, jak spędziło dany dzień, jeśli wysłuchasz opowieści o kłótni z koleżanką, o strzeleniu gola przez kolegę, jeśli będziesz z podziwem oglądać rysunki i zapiski w zeszycie – możesz mieć pewność, że chwalone dziecko będzie dużo chętniej się uczyć. Dlaczego? Zechce osiągnąć więcej sukcesów, bo będzie wiedziało, że to jest dobre i sprawia radość innym.
Pomóż dziecku w organizacji czasu
By wspierać dziecko w nauce, trzeba mu pomóc z organizacją czasu na naukę i na zabawę. Czyli kształtować dobry nawyk work-life balance od małego. Te sfery muszą być zrównoważone, by dziecko nie miało poczucia, że nauka, zajęcia dodatkowe i inne obowiązki odbierają mu dzieciństwo i radość z beztroskiej zabawy. Od początku pierwszych dni w szkole przyzwyczajaj dziecko do uczenia się w stałych godzinach. Najbardziej motywująco wpłynie na dziecko wspólne odrabianie lekcji oraz okazywanie zainteresowania tym, co się dzieje w szkole, w relacjach w klasie. To wspólne odrabianie nie oznacza, że masz wykonać zadanie domowe za dziecko. Takie podejście odciąga od samodzielnego myślenia i wysiłku umysłowego.
Okazuj zainteresowanie
Jeśli chodzisz na spotkania klasowe i wywiadówki w szkole, zaglądasz do e-dziennika, do zeszytów, to dajesz dziecku poczucie, że interesujesz się jego nauką i postępami. To jasny sygnał dla Twego dziecka: jestem ważny dla moich rodziców.
Jeśli od nauczyciela usłyszysz o jakichś trudnościach dziecka, przede wszystkim opanuj emocje. Rozmowę z dzieckiem zacznij, gdy będziesz spokojny. Najpierw też ustal wspólny front z matką dziecka. Nie zamiataj jednak sprawy pod dywan. O każdej negatywnej sytuacji warto porozmawiać. W tym celu znajdź dogodną (tak dla Ciebie, jak dla dziecka) chwilę i przestrzeń na spokojną wymianę zdań. Nie zaczynaj od tych najbardziej negatywnych informacji i spróbuj znaleźć pozytywy. Np. "Cieszę się, że radzisz sobie dobrze z historią, ale zmartwiły mnie Twoje oceny z matematyki". Jeśli budujesz relację z dzieckiem i w chwili kryzysu spokojnie podejdziesz do problemu, jest spora szansa, że dziecko samo od razu wyjaśni przyczynę swych kłopotów. Porozmawiaj, dlaczego tak się dzieje oraz jak możesz pomóc dziecku. Może okazać się, że złe oceny, spadek formy w nauce czy negatywne zachowanie to efekt np. nieodpowiedniego towarzystwa lub braku wiary w swoje siły.
Reaguj, gdy dziecko mówi źle o sobie
Nie ignoruj słów dziecka: „jestem głupi”, „nie potrafię”, „nie dam rady” oraz „nie nadaję się do tego”. Takie wyrażenia nie służą budowaniu wewnętrznej motywacji dziecka. Nie nadawaj też dziecku etykietki, że jest w czymś lepsze a w czymś gorsze. Aby dziecko czuło się docenione, przypominaj mu jego poprzednie osiągnięcia, pochwal i zapewnij: „Wierzę, że dasz radę” oraz „Możesz liczyć na moją pomoc”. Lęk dzieci przed porażką jest naturalny. Często jednak jest też wynikiem postawy rodziców. Wiąże się również z ogólną modą na osiągnięcie sukcesu (obecną mocno zwłaszcza w mediach społecznościowych). Nie warto wywierać na dziecku presji, straszyć karami, podkreślać słabe strony czy straszyć czarnymi wizjami przyszłości. Dziecko będzie mieć wtedy znacznie niższe aspiracje, ucieknie przed odrabianiem zadań a nawet będzie uciekać ze szkoły, by nie dostać złej oceny. Oczywiście, rozmawiajcie o konsekwencjach zaniedbania edukacji, ale generalnie motywuj, zachęcaj do podejmowania wyzwań.
Pomóż dziecku odnaleźć jego silne strony
Wspieraj dziecko w rozwijaniu tych obszarów, które są znacznie trudniejsze. To, ile pracy włożysz we wspieranie dziecka w jego pokonywaniu trudności i w rozwój jego umiejętności, będzie rzutować na jego przyszłość, relacje w grupie rówieśniczej i spełnianie marzeń. Kiedy pojawiają się problemy, staraj się szukać jak najlepszego rozwiązania, a nie tylko się złościć i szukać winnych. Poszukaj sposobów opartych na szacunku, współpracy i wspieraniu rozwoju dziecka. Wspólnie możecie wyjść z problematycznej sytuacji, ale musicie pamiętać, że to będzie długofalowy proces. Najpierw poznajcie swoje uczucia oraz oczekiwania, a potem spróbujcie odnaleźć rozwiązanie.
Doceniaj nawet najmniejsze osiągnięcia
Motywuj do nauki pozytywnie. Nie stosuj obwiniania czy krytyki. Łatwo tu o taką sytuację, że dziecko poczuje się niesprawiedliwie potraktowane, winne, zamknie się w sobie i tym bardziej nie będzie miało ochoty na naukę. Najlepszą motywacją będą małe gesty w postaci pochwały i uznania, prawdziwej radości i uśmiechu na wieść o dobrej ocenie czy wygraniu konkursu szkolnego. Choć do tego czasem daleka droga. Doceń to, że dziecko cierpliwie rozwiązywało zadania, czy że zrobiło o dwa zadania więcej niż dotychczas miało w zwyczaju. Zawsze doceniaj starania i wysiłki.
Pamiętaj jeszcze o jednym – oceny szkolne nie są wyznacznikiem tego, czy dziecko jest inteligentne i czy osiągnie w życiu sukces. Jest wiele rodzajów inteligencji i różne umiejętności, które sprzyjają osiąganiu życiowych celów i realizacji marzeń.
Przeczytałeś? Działaj:
Porozmawiaj z żoną i ustalcie wspólny front postępowania z dzieckiem, żeby zapobiegać kryzysom w nauce.
Pomyśl, co możesz zrobić, żeby lepiej poznawać i wspierać każde swoje dziecko.
Porozmawiaj z innym tatą – np. na spotkaniu Ojcowskiego Klubu – o jego doświadczeniach we wspieraniu dziecka w nauce.
Źródło:
https://tato.net/czytelnia/artykul/czas-na-zmiany-nie-tylko-dla-ojcow-nastolatkow
(KLIKNIJ LOGO)
