1. Ósmego marca:
(1) w Dzień Kobiet serdecznie zapraszamy nasze drogie Panie i Dziewczyny na mszę o 12:00 w Waszej intencji. Życzymy Wam dużo zdrowia oraz sukcesów w życiu prywatnym i zawodowym.
We wspólnej modlitwie chcemy wyrazić wdzięczność za Waszą wrażliwość na sprawy Parafii i podziękować za wszelkie gesty życzliwości. Msza będzie w niedzielę 8. marca o 12:00.
(2) Po mszy odśpiewamy trzecią część Gorzkich Żali.
2. Dziękujemy za ofiary do puszek na potrzeby misjonarzy.
Ostatnia niedziela pomocy Ad gentes minęła pod hasłem:
"Nieśmy pojednanie narodom".
CHCESZ POMÓC MISJONARZOM? - WYŚLIJ DOBROCZYNNY SMS
o treści MISJE na nr 72032. Koszt 2,46 z VAT.
Więcej o Dziele pomocy znajdziecie na:
www.adgentes.misje.pl
3. Rodziców i Uczniów stojących przed wyborem nowej szkoły
zachęcamy do zapoznania się z ofertą edukacyjną
szkoły katolickiej w Nadarzynie i Pruszkowie.
"Promienie" to Przedszkole i Szkoła Podstawowa prowadzona przez Fundację Sternik z inspiracji założyciela Opus Dei św. Josemarii Escrivy. Dzień otwarty w szkole dla Dziewczyn w Nadarzynie w sobotę 14 marca w godz. 10-13.
SZCZEGÓŁY - na tablicy ogłoszeń. WIĘCEJ INFORMACJI O SZKOLE:
http://www.promienie.edu.pl/poznaj-promienie/kim_jestesmy
5. W tym tygodniu mamy pierwszy czwartek, piątek i sobotę miesiąca. W czwartek pomódlmy się o nowe powołania kapłańskie i zakonne, także z naszej parafii. W piątek spowiedź od 16:00, o 17 msza do Serca Pana Jezusa. W sobotę na mszy o 17:00 polecimy Sercu Maryi sprawy naszej parafii.
6. Zapraszamy na >>DROGĘ KRZYŻOWĄ<< W PIĄTEK:
-o 16:30 dla Dorosłych - prowadzą nasi Księża,
-o 17:30 dla Dzieci - prowadzona przez Dzieci.
4. W piątek 13 marca przypada 2 rocznica wyboru papieża Franciszka (2013). Polecajmy Go w naszych modlitwach.
7. Uwaga! Zbiórka na Misterium Męki Pańskiej
będzie rano w sobotę 14 marca o 9:50, wyjazd o 10:00.
Prosimy o punktualne przybycie. Zostało kilka wolnych miejsc.
8. Prosimy o uzupełnianie wpłat na Pielgrzymkę do Francji.
9. Spotkanie Dzieci i Rodziców przygotowujących się
do przyjęcia I Komunii Świętej odbędzie się w niedzielę 15 marca
po mszy św. o godz. 10:00
10. Korzystajmy z mediów katolickich i czytajmy prasę.
11. Patrząc na gorliwość Jezusa w światyni, bądźmy wrażliwi na sprawy naszego Kościoła, który jest naszym wspólnym dobrem.
*
Z EWANGELII NA 3 NIEDZIELĘ WIELKIEGO POSTU
J 2, 13-25 Zapowiedź męki i zmartwychwstania
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy.
W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powyrzucał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu Ojca mego targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie».
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo».
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?»
On zaś mówił o świątyni swego ciała.
NIE WSTYDŹCIE SIĘ KRZYŻA!
HOMILIA w czasie Mszy św. beatyfikacyjnej
matki Bernardyny Marii Jabłońskiej i matki Marii Karłowskiej
Jan Paweł II, Zakopane, 6 czerwca 1997r.
3. „Będą patrzeć na Tego, którego przebili” — te słowa kierują nasz wzrok ku Krzyżowi świętemu, ku drzewu krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata. „Nauka bowiem krzyża — jak pisze św. Paweł — która jest głupstwem dla świata, dla nas jest mocą Bożą” (por. 1 Kor 1, 18). Rozumieli to dobrze mieszkańcy Podhala. I kiedy kończył się wiek XIX, a rozpoczynał współczesny, ojcowie wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów. Rzec można, iż ten jubileuszowy krzyż patrzy w stronę Zakopanego i Krakowa, i dalej: w kierunku Warszawy i Gdańska. Ogarnia całą naszą ziemię od Tatr po Bałtyk. Chcieli wasi ojcowie, aby Chrystusowy krzyż królował w sposób szczególny na Giewoncie. I tak się też stało. Wasze miasto rozłożyło się u stóp krzyża, żyje i rozwija się w jego zasięgu. I Zakopane, i Podhale. Mówią o tym również przydrożne kapliczki pięknie rzeźbione, z troską pielęgnowane. Chrystus towarzyszy wam w codziennej pracy i na szlakach górskich wędrówek.
Mówią o tym kościoły waszego miasta, te stare, zabytkowe, kryjące w sobie całą tajemnicę ludzkiej wiary i pobożności, a także te nowe, niedawno powstałe dzięki waszej ofiarności, jak chociażby parafialny kościół Świętego Krzyża.
Umiłowani bracia i siostry, nie wstydźcie się krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych, szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz.
Miłość zawsze kojarzy się z sercem. Apostoł skojarzył ją właśnie z tym Sercem, które na Golgocie zostało przebite włócznią setnika. W Nim objawiła się do końca miłość, którą Ojciec odwieczny umiłował świat. Umiłował tak, że „Syna swego Jednorodzonego dał” (J 3, 16). W tym przebitym Sercu znalazł zewnętrzny wyraz ten wymiar miłości, który jest większy od jakiejkolwiek miłości stworzonej. W Nim objawiła się miłość zbawcza i odkupieńcza. Ojciec — jak czytamy — „Syna swego (...) dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). I dlatego św. Paweł pisze: „Zginam moje kolana przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi” (por. Ef 3, 14) — zginam, ażeby wyrazić wdzięczność za objawienie miłości Ojca w odkupieńczej śmierci Syna. Zginam kolana zarazem, ażeby Bóg „według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka” (Ef 3, 16). Bo serce to właśnie „człowiek wewnętrzny”. Serce Syna Bożego staje się dla Apostoła źródłem mocy wszystkich ludzkich serc. To wszystko zostało wspaniale oddane w wielu wezwaniach Litanii do Serca Pana Jezusa.
Źródło:
http://mateusz.pl/jp99/pp/1997/pp19970606a.htm
Słowa więzną w gardle. Zamiast nich pojawiają się łzy. Wiele osób zebranych na placu przed kościołem NMP Królowej Świata, w oczekiwaniu na przybycie Jasnogórskiej Ikony, było poruszonych. Obraz powitał bp Rafał Markowski, księża i dziekan dekanatu ochockiego. Parafia przy ul. Opaczewskiej była pierwszą, którą po trzymiesięcznej przerwie technicznej nawiedził obraz MB Jasnogórskiej.
W uroczystej procesji obraz wniesiono do kościoła. Madonna z Częstochowy była tu już 34 lata temu, kiedy wznoszono świątynię ku jej czci. Od tej pory wiele się zmieniło: przybyli nowi parafianie, z różnych zakątków Polski i świata.
– W tym czasie nawiedzenia, pragniemy uczyć się dobrego życia. Maryjo, wzmocnij nas w wierności Bogu, byśmy skarb wiary przekazali nowemu pokoleniu, żyjąc prawdą i miłością ku chwale Boga – mówił przed obrazem proboszcz ochockiej parafii, ks. Kazimierz Sznajder. Ciepłe słowa powitania wypowiedzieli także przedstawiciele parafialnej wspólnoty.
Biskup Rafał Markowski przy obrazie zapalił świecę. Duchowny towarzyszy Maryi, peregrynującej po parafiach archidiecezji warszawskiej od 15 czerwca ubiegłego roku, od początku. I nie raz widział zły wzruszenia.
– Nie ukrywam, rodzi się we mnie pytanie, jak to się dzieje, że od początku Kościoła, od wielu setek lat Kościoła w Polsce, Maryja ma tak niezwykłe miejsce? Skąd się bierze ta niezwykła cześć, to niezwykłe wzruszenie, to wielkie przeżycie religijne i wewnętrzne, którego doświadczmy przy tym obrazie? – pytał.
W homilii wyjaśnił, że do Matki Bożej przyciągają nas jej dwa pięknie zharmonizowane oblicza: niezwykłe zjednoczenie z Bogiem i doświadczenie trudów ziemskiego życia. – Tu kryje się tajemnica naszego związku z Maryją, która wynika z tego, że z jednej strony jest Ona niezwykłą pośredniczką, która będąc tak blisko Boga może nam tak wiele wyprosić, a drugiej strony, przez swoje życie, walkę, którą toczyła jest jednocześnie tak bardzo bliska nam. Bo my także tę walkę toczymy: dokonujemy trudnych wyborów w swoim życiu, doświadczamy trudów swojego powołania, małżeńskiego, rodzinnego, kapłańskiego – mówił biskup. I zachęcał, by wszystkie troski tego wieczoru złożyć w jej sercu.
Peregrynacja Ikony Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej
potrwa w naszej Archidiecezji do 5 czerwca 2015r.
Źródło:
http://archidiecezja.warszawa.pl/skad-to-wzruszenie/
Centralne obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych zwieńczyła Msza św. w intencji pomordowanych odprawiona w katedrze warszawskiej.
– Kiedy w 1943 r. przełamano niemiecki front, żołnierze polscy marzyli o wolnej Polsce. Takie wyobrażenia mieli jeszcze przed wybuchem Powstania Warszawskiego. Mieli do tego prawo, bo nie wiedzieli, jakie decyzje zostały już podjęte. Wielu z nich nie złożyło broni. Podjęli podziemną walkę, bo wiedzieli, że takiej Polski nie można zaakceptować – mówił w homilii kard. Kazimierz Nycz.
Wyjaśnił też zasadność walki, która w dużej mierze skazana była na porażkę. – Powstanie styczniowe, Powstanie Warszawskie, czy walka żołnierzy niezłomnych. Czy warto było płacić cenę życia? Takie zrywy nie można oceniać tylko na podstawie szans na zwycięstwo. „Sens walki powinien być mierzony nie szansami na zwycięstwo, lecz wartościami, w obronie których ta walka została podjęta” – cytował prof. Henryka Elzenberga.
Przytoczył też myśl Józefa Szujskiego, że „trzeba reflektować, by fałszywa historia nigdy nie była mistrzem fałszywej polityki”. Nawiązując do niedzielnej Ewangelii, a także wykazując podobieństwo marzeń ludzi współczesnych i bohaterów podziemia, wskazał na życiodajna moc Eucharystii. – Przyjmijmy Komunię św., by odejść umocnionym na to, co nas czeka, kiedy nasze wyobrażenia zetrą się z nieprzychylna być może rzeczywistością – mówił. Prosił o modlitwę za ojczyznę, za dusze żołnierzy niezłomnych, za rodziny pomordowanych i za organizatorów patriotycznych uroczystości 1 marca.
Źródło:
http://archidiecezja.warszawa.pl/zolnierze-ktorzy-marzyli-o-wolnej-polsce/
Na Zachodzie uczeni przedstawiają obecne stulecie jako wiek starzenia się: spada liczba dzieci, przybywa starców. To zachwianie równowagi jest dla nas wyrzutem, a wręcz wyzwaniem dla współczesnego społeczeństwa. A mimo to kultura zysku nalega, by ukazywać osoby starsze jako ciężar, „balast”. Mentalność taka uważa, że starsi nie tylko nie produkują, ale są ciężarem: podsumowując takie rozumowanie – trzeba ich usunąć. To wstrętne, gdy widzimy, że osoby starsze są odrzucane! To coś strasznego, to grzech! Nikt nie śmie powiedzieć to otwarcie, ale tak się czyni! Jest coś podłego w tym przyzwyczajeniu do kultury odrzucenia. Jesteśmy przyzwyczajeni do odrzucania. Chcemy usunąć nasz nasilający się strach przed słabością i bezbronnością; ale czyniąc w ten sposób zwiększamy w osobach starszych udrękę z powodu złego tolerowania i opuszczenia.
Już posługując w Buenos Aires namacalnie dotknąłem tej rzeczywistości i związanych z nią problemów: „Osoby starsze są opuszczone i to nie tylko w biedzie materialnej. Są opuszczone w egoistycznej niezdolności zaakceptowania ich ograniczeń odzwierciedlających nasze ograniczenia, w wielu trudnościach, jakie muszą dziś przezwyciężyć, aby przetrwać w takiej cywilizacji, która nie pozwala im partycypować, pozwolić usłyszeć swój głos ani też być punktem odniesienia, według modelu konsumistycznego, tego, że «jedynie młodzi mogą być użyteczni i mogą ciszyć się życiem». Te osoby starsze powinny być natomiast dla całego społeczeństwa bogactwem mądrościowym naszego ludu. Jak łatwo można uśpić sumienie, gdy nie ma miłości!” (Solo l’amore ci può salvare, Città del Vaticano 2013, s. 83). Tak się dzieje.
Pamiętam, kiedy odwiedzając domy seniora, rozmawiałem z każdym. Wiele razy, kiedy pytałem jak się pan czy pani czuje? jak układają się relacje z dziećmi? Ile ich pani czy pan ma? – wiele. A czy pana czy panią odwiedzają? – O, tak często. A kiedy byli ostatnim razem? – Na Boże Narodzenie. – A rozmawiałem w sierpniu. Osiem miesięcy bez odwiedzin dzieci! Osiem miesięcy porzucenia. To jest grzech śmiertelny! Czy to rozumiecie? …Kiedyś, gdy byłem dzieckiem, babcia opowiadała mi pewną historię starszego człowieka, który brudził si podczas posiłków, bo trudno mu było trafić łyżką z zupą do ust. Tak więc jego syn postanowił, żeby dziadek nie jadał przy wspólnym stole, uczynił dla niego mały stół w kuchni, żeby jadł sam, a inni go nie widzieli, żeby się nie skompromitować, kiedy przychodzili przyjaciele na obiad czy wieczerzę. Kilka dni później wracając do domu zastał swego najmłodszego syna przy zabawie z drewnem i młotkiem, gwoździami. Coś tam robił. Zapytał: co robisz? Robię stołeczek: Stół – po co? Żebym go miał, jak będziesz straszy. Żebyś miał przy czym jeść. Dzieci mają sumienia wrażliwsze niż my!
W tradycji Kościoła znajdujemy bogactwo mądrości, które zawsze wspierało kulturę bliskości wobec osób starszych, gotowość solidarnego towarzyszenia z miłością w tym ostatnim okresie życia. Tradycja ta jest zakorzeniona w Piśmie Świętym, o czym świadczą na przykład następujące słowa z Księgi Syracha: „Nie odsuwaj od siebie opowiadania starców, albowiem i oni nauczyli się go od swoich ojców; od nich i ty nauczysz się rozumu, by w czasie potrzeby dać odpowiedź” (Syr 8,9)...
Wszystkie osoby starsze są po trosze kruche. Jednak niektóre są szczególnie słabe, wiele z nich jest samotnych, naznaczonych chorobą. Niektóre są uzależnione od niezbędnej opieki i atencji innych. Czy z tego powodu uczynimy krok wstecz?, czy pozostawimy ich na pastwę losu? Społeczeństwo bez bliskości, gdzie bezinteresowność i miłość bez wzajemności – także między osobami obcymi – zanikają, jest przewrotne. Kościół, wierny Słowu Bożemu, nie może tolerować tych wynaturzeń. Wspólnota chrześcijańska, w której bliskość i bezinteresowność nie byłyby już uważane za niezbędne, zatraciła by z nimi swoją duszę. Tam, gdzie nie ma szacunku dla osób starszych, tam nie ma przyszłości dla ludzi młodych.
Źródło i cała katecheza:
http://archidiecezja.warszawa.pl/wiadomosci/franciszek-kosciol-nie-moze-tolerowac-odrzucenia-osob-starszych/
Gorzkie Żale – to popularne nabożeństwo i zbiór pieśni o męce Pańskiej śpiewanych podczas Wielkiego Postu w ramach nabożeństwa pasyjnego.
Historia powstania Gorzkich Żalów to koniec XVII i pierwsza połowa XVIII wieku. Wtedy to mieszczanie i magnateria, organizowali się w grupach modlitewnych tzw. bractwach nabożnych, takich jak Bractwo św. Rocha przy kościele Księży Misjonarzy Świętego Krzyża w Warszawie. Zadaniem bractw była głównie działalność charytatywna, wspólne modlitwy czy nabożeństwa i procesje. Bractwa brały sobie za honor uczestnictwo właśnie w takich wydarzeniach liturgicznych.
Stąd doszło pewnego razu do sporu między nimi. A poszło o pierwszeństwo w organizowaniu procesji pasyjnych… Jak mówi historia, przełożony Księży Misjonarzy – ks. Michał Tarło zakazał członkom Bractwa św. Rocha udziału w procesjach pasyjnych. I to ponoć to było zaczynem pięknego nabożeństwa Gorzkich Żali – czyli rozpamiętywaniem Męki i Boleści cierpiącego Zbawiciela. Członkom Bractwa św. Rocha z kościoła Św. Krzyża w Warszawie i ich opiekunowi, ks. Wawrzyńcowi Stanisławowi Bennikowi CM przypisuje się bowiem napisanie tekstu specjalnego nabożeństwa. Nie wiemy czy ks. Bennik CM ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy świętego Wincentego a’ Paulo, jest jedynym autorem tego dzieła, ale na pewno je wydał drukiem w luty 1707 pod tytułem „Snopek Myrry z Ogroda Gethsemańskiego albo żałosne Gorzkiey Męki Syna Bożego (…) rozpamiętywanie”. Nazwa się wzięła od MIRRY czyli daru, jaki trzej królowie złożyli Bożemu Dzieciątku. Dar mirry był zapowiedzią męki i śmierci zbawczej Chrystusa.
Pierwsze nabożeństwo zostało uroczyście odprawione w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu – 13 marca 1707 tego roku w kościele pw. Świętego Krzyża w Warszawie.
To nabożeństwo bardzo szybko zyskało popularność w całej Polsce i otrzymało akceptację Stolicy Apostolskiej. Rozpowszechnili je oczywiście Księża Misjonarze Św. Wincentego a Paulo, którzy wówczas prowadzili w Polsce ponad 20 z około 30 seminariów duchownych w Polsce. Klerycy pokochali to nabożeństwo i po święceniach wprowadzali je na swoich parafiach. Nic więc dziwnego, że Gorzkie Żale było znane i śpiewane w większości parafii w Polsce. Migrujący za chlebem Polacy, zabrali ze sobą to, co mieli najcenniejszego, swoją wiarę, a z nią modlitwy i nabożeństwa. I w ten sposób do dzisiaj Gorzkie Żale są śpiewane po całym świecie.
Źródło:
http://ststanskostka.org/wordpress/?page_id=5582
Wiekową tradycją szczególnego przeżywania czasu Wielkiego Postu była specjalna praktyka, która narodziła się w Rzymie – piszą w liście do mieszkańców Warszawy kard. Kazimierz Nycz i abp Henryk Hoser, arcybiskupi warszawskich diecezji. – Oto w poszczególne dni Wielkiego Postu wierni spotykali się każdego dnia w innym kościele na specjalnej liturgii.
– I dodają: – Pragniemy w tym roku rozpocząć warszawską liturgię stacyjną Wielkiego Postu. Przez kolejne 40 dni Wielkiego Postu, od Środy Popielcowej do Niedzieli Palmowej włącznie, w wyznaczonych kościołach obu diecezji na terenie miasta Warszawy będziemy gromadzili się, aby uczestniczyć indywidualnie i wspólnotowo w przygotowywanych na ten dzień specjalnych nabożeństwach
WIĘCEJ O KOŚCIOŁACH STACYJNYCH:
http://archidiecezja.warszawa.pl/wielkopostne-koscioly-stacyjne-2015/#toggle-id-3
4 marca, środa - Św. Kazimierza, królewicza - święto
W archidiecezji w Białymstoku i diecezjach łomżyńskiej
i w Drohiczynie: Głównego patrona prowincji - Uroczystość
W Radomiu: Głównego patrona miasta - Uroczystość
Św. Kazimierz, syn Kazimierza Jagiellończyka, króla Polski, urodził się w Krakowie 3 października 1458 roku. Odznaczał się wybitnymi zdolnościami, silną wolą i szlachetnym charakterem. Już jako dwudziestokilkuletni młodzieniec sprawował rządy namiestnika Polski, pozostawiając po sobie pamięć roztropnego rządcy z dużym poczuciem sprawiedliwości. Niezwykle pobożny, gorliwy czciciel Matki Najświętszej, był prawdziwym ojcem ubogich. Zmarł 4 marca 1484 roku. Jego relikwie spoczywają w Wilnie.
7 marca, sobota - Świętych męczennic, Perpetuy i Felicyty
Święte Perpetua i Felicyta zostały uwięzione w Kartaginie w Północnej Afryce, jako chrześcijanki. Perpetua, licząc 22 lata, miała małe dziecko, Felicyta urodziła córeczkę w więzieniu. Żadna z nich nie zawahała się przed męczeństwem, które poniosły w amfiteatrze w Kartaginie 7 marca 203 roku. Ich imiona wymienia się w Kanonie rzymskim.
8 marca, niedziela - Św. Jana Bożego, zakonnika
Portugalczyk, Jan Ciudad, urodził się w roku 1495. Zanim poświęcił sie służbie Bożej, był kolejno pasterzem, zarządcą dóbr, wędrownym handlarzem, żołnierzem. Kazanie św. Jana z Avili było początkiem jego nawrócenia. Pod imieniem Jana Bożego założył szpital w Grenadzie. Początkowo sam pielęgnował chorych, starał się dla nich o jedzenie, przygotowywał konających na śmierć. Podczas pożaru szpitala wynosił chorych z płomieni z narażeniem życia. Jego uczniowie założyli zakon braci szpitalnych (bonifratrzy). Umarł w Grenadzie 8 marca 1550 roku. Leon XIII ogłosił go patronem chorych i pielegniarzy oraz polecił umieścić jego imię w litanii za konających.
Źródła:
http://www.niedziela.pl/
http://brewiarz.pl/
http://ordo.pallotyni.pl/
WAŻNE WYDARZENIA W WARSZAWIE - kliknij poniżej:
http://archidiecezja.warszawa.pl/wydarzenia/
*
**DLA DZIECI W TVP ABC W KAŻDY PIĄTEK O 15:40
można oglądać filmy o najbardziej znanych
polskich świętych i błogosławionych
z serii „Aureola – od Stanisława do Karola".
*
**DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O JEZUSIE!
Wykłady biblijne ks. prof. Waldemara Chrostowskiego.
w cyklu „Chrystologia Starego Testamentu
*Chrystologia to jeden z działów teologii zajmujący się refleksją
nad Osobą Jezusa Chrystusa w świetle wiary chrześcijańskiej.
Możesz wysłuchać wybranego wykładu klikając poniżej:
http://www.opatrznoscboza.waw.pl/katechezy/category/131-konferencje-biblijne-ks-prof-waldemara-chrostowskiego-2014-2015
*
***W CZASIE WIELKIEGO POSTU SZCZEGÓLNIE POLECAMY
XXIII Koncerty Pasyjne w Bazylice Św. Krzyża w Warszawie
KONCERTY będą w każdą niedzielę Wielkiego Postu o godz. 17.00
w Bazylice Św. Krzyża w Warszawie, Krakowskie Przedmieście 3.
*Uwaga! O 18:00 /PO KONCERCIE/ W BAZYLICE
MOŻNA WZIĄĆ UDZIAŁ W GORZKICH ŻALACH,
tam, gdzie to nabożeństwo się zaczęło
i do dziś ma bardzo uroczystą oprawę!
Program koncertów - poniżej:
http://www.caecilianum.eu/koncerty-choralne.html
*
**06/03/2015, ok. 21:00-0:00
WIECZÓR UWIELBIENIA W 1 PIĄTEK MIESIĄCA
Wieczór Uwielbienia to nie tylko zwykły koncert.
Muzyki gospel nie da się tylko wysłuchać,
trzeba w niej czynnie uczestniczyć, dać się ponieść emocjom,
ładunkowi pozytywnej energii. Śpiewem można uwielbić Boga
i wymodlić każdą intencję.
MIEJSCE: Kościół Akademicki św. Anny,
Krakowskie Przedmieście 68, Warszawa
*
Niedziela, 08.03.2015, godz. 16:00
Koncert DLA JEGO BOLESNEJ MĘKI
Chór Archikatedry Warszawskiej
pod dyrekcja Dariusza Zimnickiego
zaprasza na Koncert "Dla Jego bolesnej męki",
który odbędzie się w Archikatedrze św. Jana Chrzciciela
w Warszawie, ul. Świętojańska 8.
*
**Niedziela 8 marca 2015, godz. 17:00
KONCERT PATI CZE - DZIEŃ KOBIET w Łazach.
Wstęp wolny. Hala sportowa, ul. ks. Słojewskiego 1
Koncert z okazji Gminnego Dnia Kobiet 2015
http://gok.lesznowola.pl/index.php?id=8#
*
*Niedziela 8 marca 2015, godz. 19:00
DZIEŃ KOBIET w Tarczynie
BURMISTRZ TARCZYNA i Gminny Ośrodek Kultury
zapraszają na koncert
„Muzyczna podróż po świecie opery,
operetki i musicalu” z okazji Dnia Kobiet
WSTĘP WOLNY. W programie:
PRZEBOJE OPEROWE, OPERETKOWE I MUSICALOWE
Dom Kultury w Tarczynie,
ul. Stępkowskiego 1
http://www.gok-tarczyn.pl/dzien-kobiet-w-tarczynie/
*
***RUSZYŁY ZAPISY NA WAKACYJNE REKOLEKCJE!
W SOBOTĘ 18 lipca 2015 r.
Na Stadionie Narodowym odbędzie się
druga edycja rekolekcji "Jezus na Stadionie”.
Poprowadzi je charyzmatyczny kapłan z Ugandy,
ks. John Bashobora /czyt. baszobora/
Na stronie www.jezusnastadionie.pl
można zamawiać wejściówki:
bilet normalny 50 zł, bilet ulgowy 25 zł.
*DZIEŃ KOBIET W MROKOWIE*
8 MARCA 2015 /niedziela/
Zapraszamy wszystkie nasze Parafianki
na uroczystą mszę o 12:00.
*
*REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE W MROKOWIE*
22-25 MARCA 2015 /niedziela-środa/
Ostatniego dnia - DZIEN SPOWIEDZI!
(KLIKNIJ LOGO)
